Прочетох всички мнения и реших да напиша своето,макар и вече много късно:
Не може да се упреква една майка, че е била необективна, че е манипулирала форума-какво ще спечели с такава "манипулация"-малко самочувствие, че не е сама...друго?
Искам да пиша защото мога да покажа нещата от двете страни-Като бивш /слава Богу/ ученик на това "елитно" 55 у-ще и като настоящ родител. Предварително тръгвам с уговорката, че няма, не мога и не искам да бъда обективна.
Много грозно беше разкриването на самоличността на майката, а за децата да не говорим.
Но, по темата... бях ученичка във въпросното у-ще /до 10-ти клас/ голяма част от учителите не бяха на ниво-толерираше се поведение тип “селски тарикат” както при ученици така и при родители, на повечето от които им идваше отвътре, а децата им се учеха бързо./Още веднъж повтарям НЕ МИ ПУКА ДАЛИ СМЯТАТЕ, че съм обективна/.
Постоянно бях тормозена от “отраканите си съученици” не са ме били, но психическия тормоз беше ужасен. Проблема беше, че не псувах / и още не псувам /, не пиех и не пушех. Единствения начин да съм солидарна с по-голямата част от класа беше да не ходя на училище /хем солидарна с тях, хем далеч от очите им /.
Родителите ми ,/както може би ще предположите/ също бяха от “НЕПОПУЛЯРНИТЕ”-демек смотаните родители така, че мен просто ме изхвърлиха за неизвинени отсъствия, което беше най-хубавото нещо, което ми се
беше случвало.
Така, че Lava1преместете си детето в друго училище.
Когато избирах училище за моето дете подадох документи на три места.Първо гледах директора на училището, после учителите и не на последно място родителите на децата. Първото училище отпадна заради директора-говореше така все едно, ако приеме детето ми ще трябва да съм му задължена цял живот /жаргон и деееебели златни ланци-не благодаря/. Второто отпадна заради родителите-на една от родителските срещи за записване на първолаци видях процента татковци лъхащи на всевъзможни алкохоли . И избрах третото . Не, че всичко е песен, но с по-голяма част от родителите може да се обсъждат и / с компромиси разбира се /разрешават проблемите. Детето ми не бие на очи, че не псува, не се бие, и не говори на диалект . Класната им е строга, но никога не е ударила или обидила дете.
Дано и за напред е така. Е да, понякога има търкания между децата, но те си търсят мястото в този колектив и в тази среда, това ги подготвя за живота. А мястото на родителя е при детето му. За добро или за лошо. Ако бях на втория родител щях да платя зъболекаря на пострадалото дете и след разговор с моето щяхме да се разберем каква част от джобните да му удържам и колко време . Колебая се какво бих направила на ваше място Lava1, но постоянно мисля за училището- 55-то елитно- много е смешно.
|