Е то, ако бяха единици, едва ли щеше толкова да се коментира тази тема.
Значи, това, което мен ме дразни е също непрекъснатото набутване на сладки неща или теста в ръцете на децата - не, че еднократното малко пакетче гумени мечета или тънък Киндершоколад ще отровят чеденцето, но НЕПРЕКЪСНАТОТО им подаване ме дразнят - ми дай му банан, киви, ябълка, парче краставица. До сега не съм видяла дете, което да не хареса тия неща. ако искаш да го "примамиш" да си играете купи една топка, бе мама му стара.Ако ти се дават много пари - колело. Кое дете ще каже - не пред нова, лъскава топка или колело?! Ама нееее, далеч по-лесно е да се пусне едно ДВД с ненам-си-ква тъпотия, или компютърна игра или да му се бутне в ръката Нинтендо ил;и още по-добре, когато се установи, че 9 годишната щерка е на килограмите на майка си да и се подари wii-fit. Вии-фит! Боже как звучи - детИто може да кара ски в хола, да играе тенис и голф и незнам си какво...даже не му се налага да излиза. ако иска чист въздух отваря прозореца и готово. Даже и мрежа може да кара сноу борд - с приятелката и от съседния блок. Не се налага дори да се събират и да си контактуват. В къщи, дебело, с развалени зъби, но за сметка на това шинирани като Айрън мен, затворено, ограничено от преки контакти с връстници и задушено от електронен смог и постижения на НТП - е това е съвременният пубертет.
|