"I have sworn upon the altar of God, eternal hostility against every form of tyranny over the mind of man"
Thomas Jefferson
Колку разлика има во американските ценности за две столетија! За денешниот храбар нов свет, слободоумието на Джеферсон е мислена именка, нереалност, наивност, глупост. “Кој не е со мене, против мене е“ - во тоа е изродена борбата против тиранијата, правото на слободен говор.
Во западните држави, отворено се потсмеваат со тоталитаристичките идеи на Джордж Шумкарот. За разлика од нив, меѓу кандидатите за НАТО, ерес е и да се помисли дека големиот вожд е обикновен грешник како и секој од нас.
Од мојот интернет пријател Вовата често слушаме подобни мисли.
"Влизането ни в НАТО има алтернатива и тя е, колкото и плоско да звучи – невлизане в НАТО."
Вова, па и во стариот добар комунизам не бевме под таков камшик! Ова со Америка, НАТО и Буш ме потсетува на вицот од социјалистическиот пероид: Во ЦК на БКП има седница. Телефонот звони. Брежнев го трси Живков. Овој ја зема слушалката:
- да,
- да.
- да,
- да,
- не.
Во собата штама. Еден од членовите на комитетот престрашено го прашува Живков: зошто му рече не?
- Ме праша да ли врне дожд во Софија - одговорил Тошко.
Нема ли за некоја година слични вицови да слушаме, само со: јес, мистер президент, јес, мистер президент, .....
Аргументите против невлизане во НАТО се чудно различни од аргументите “за“:
"Готов съм да го дебатираме и чакам някой да ми изложи стратегията и тактиката следващи една такава стъпка (невлизане в НАТО). Не лозунги и антинатовски лозунги (най–лесно и безпроблено е да бъдеш анти–нещо и да спреш дотук).
Та така. Не влизаме в НАТО. И после. Как това помага на страната (не на държавата – това са две различни неща)? Как? Коя е следващата стъпка? Аргуметирано, обяснено с клечки – с цифри, геополитическа и геостратегическа ситуация и как и къде България ще се впише и колко и защо някой ще и обърне внимание, кой е заинтересован от партньорството ни, как това ще ни помогне икономически и с какво, как, защо и с КОЛКО е по–изгодно от влизането ни в НАТО?"
Не би сакал да бидам разбран како некој што се брка кајшто не му е место, но тука има едно просто, но сериозно прашање: кои се аргументите, цифрите, точните и прецизни податоци колку и зошто некој ќе и обърне внимание (на страната, не на државата), како това ќе помогне економически и с какво, как, защо и с КОЛКО влизането в НАТО е по–изгодно от невлизането?
За да гласам за, не ми е потребен ниту еден цврст аргумент. За да гласам “против“, требаат илјада конкретни економски показатели. Откаде овој несклад, овие двојни правила?
Македонија може да биде поучен пример за тоа што се добива кога се води дупедавска политика без однапред да се договори цената за која си ги симнуваш гаштите. Во 1999 главен аргумент “за“ на Георгиевски зошто треба да му се помогне на НАТО да ја уништожи Србија беше - па тоа ќе ни помогне за побргу да не примат. Но, домашниот есап и чаршискиот не се исти. Место прием, материјална помош и компензација за штетите, од НАТО си го добивме Али Ахмети и Джемс Пардју.
Главниот денешен аргумент “за“ НАТО повеќе е wishful thinking отколку продукт на сериoзна анлиза и рамноправен чесен договор со НАТО:
"Нямаме много. Имаме много слаба ръка карти. Натискаме се просто да ни разрешат да седнем на масата да играем покер с останалите. НАТО е една гаранция, пазвантинът на вратата на казиното. Играчите му плащат, за да пази играта от тези отвън витрината."
Вова, живееш во капиталистичка земја. Световният ред е вече тук. Редът, това са парите. Во казино во Вегас сигурно нема да влезеш ако однапред не знаеш која е цената за влез, и колку ќе треба да платиш за пазвантинът на вратата. Ако земаш застраховка за куќата, ќе побараш понуди од најмалку пет компании, и ќе добиеш прецизни детали: толку долари месечен премиум покриваат тоа и тоа, а не покриваат тоа и тоа... Ако некоја од осигурителните компании ти испрати писмо со понуда како на Шумкарот: или си со нас, или си против нас, што ќе им одговориш?
По однос на застраховката што ја нуди НАТО, ниеден рационален аргумент не важи. Зошто членството во воен сојуз е неопходен услов за слободен пазар и капитализам?
Убаво забележуваш дека пари и идеологии не трябва да се мешат. Зошто тогаш велиш дека патот до парите е тоталитаристичката и фашизоидна идеологија на Георги Шумкаро 2?
Не го ли научихте през последните 50 години?
|