|
|
| Тема |
 Egati ... |
|
| Автор |
Bylgarinyt () |
|
| Публикувано | 10.10.02 20:04 |
|
|
|
Da mu se nevidi, znachi...
Kak moje chovek da si misli, che e neshto poveche ot drugite? Ta tova e absolutno rudimentarna psihika! "Az sym po-velik!", "Ne! Az sym po-velik"... Absurd!
I kakvo? Ima li NAI-velik?? A i da imashe to toi sheshe li da moje sam da ocelee i da se veseli v toq jivot? Che ako go nqma veselieto i toplata emociq, to za kakvo jiveem??
A kakvo shte kajete za taq gnusna jajda za kontrol? Mi tq si e BASH proqva na primitivizym. No kato che li nai-veche e proqva na strah - nqmash li kontrol v/u okolnata sreda, to ti ne si siguren v svoqta bezopasnost..
Ne znam dali sym prav, ama si mislq, che chovekyt e vse oshte mnogo glupavo syshtestvo. Znam li? Moje bi vyv vyzpitanieto (roditelite) e problemyt? Moje bi v osnovnoto obrazovanie? Moje bi v drugo?
A kajete mi kak e vyzmojno da voiuva choveka s choveka, zaradi tekvi si tam zemi, ili pyk religii (koito sa mai pretext kym drugi, materialistichni prichini), ili nqkakvi si prirodni resursi i t.n ??!
Tolkova li e trudno da nqma dyrjavi vyobshte? Za kakvo sa ni?? Za da podchertavat i ugolemqvat choveshkoto samochuvstvie i gordost, che edva li ne e BOG i trqbva drugite (hora!) da go uvajavat i da mu se klanqt kato na takyv.
Tolkova li e trudno kogato imash neshto v poveche i ne ti e nujno, da ne se pravish na egocentrichen kompleksar, a da go podelish tova s onezi, koito imat nujda ot nego?
Tolkova li e trudno da ne se pravish na velik i da osyznaesh, che vsichki idvame ot edno i syshto mqsto?
Za kakvo sa ti bogatstva?!?! Za da mojesh da si pravish kakvoto iskash li?
Za da mojesh da kontrolirash poveche i poveche? Mnogo trqbva da te e strah choveko...Mnogo...
Trudno li e da si vesel bez da si gord? Bez da pritejavash zemi, imoti, koli, VLAST?!?
Trudno li e da izpitash iskrenata i chista emociq ot malkite neshta v jivota? A jivota s priqtelite, rodninite, poznatite? Ne e li tova smisylyt?
Zashto trqbva da iskash da imash vsichko? Ne moje li dostatychno?!?!?
Ne moje li kogato osyznavash, che greshish da si go priznaesh, a ne da potyvash v omraza kym drugite, podbudena ot tvoq kompleks na Boga - "Az sym nai-velik! Nai-mnogo znam i nikoi ne moje da me obori!"
Zashto e trudno da pomagash na horata? Zashtoto te ponqkoga ne otvryshtat sys syshtoto li?
Skoro choveko ti shte osyznaesh, che jiveesh ne v obshtestvo, a v edna sbirshinta ot silno razdeleni individi, koito baaavno shte poginat, otroveni ot sobstenata si gordost i sebeliubie!
P.S. Syjalqvam, ako sym naskyrbil nqkoi s tezi dumi, no dumite i mislite sa edinstvenoto mi oryjie protiv realnostta...
| |
| |
| 
|
|
