|
Тема |
да стискаме зъби... |
|
Автор | р0салка (Нерегистриран) | |
Публикувано | 01.11.00 10:22 |
|
|
съгласна съм, че подхода е строго индивидуален, но кажете ми, колко силни трябва да бъдем, когато имаме всекидневен контакт с човек, който умира бавно от година и половина и му остават броени дни живот? и най-вече от къде да черпим тази сила? нима най-доброто отношение към него е да се правим, че няма нищо, когато говорим? или да му обясняваме колко дълбоко го обичаме, все едно, че се сбогуваме с него... никой не може да разбере такъв човек, никой не може да сподели промяната в него, нито да го осъжда за каквото и да било. както и да се чувстваме ние околните, на него му е безброй пъти по-тежко. и накрая всички са отчаяни...
|
| |
|
|
|