az ne izpadam v bezpochveni symnenija dali mi izneverjava
znam, che ne go pravi

no izpadam v isteria (kakto ti se izrazi; az bih kazala - adski se potiskam) kato znam che haresva *i* drugi jeni osven mene... vypreki che si davam smetka, che e normalno...

osven tova, chovek ima nujda ot raznoobrazie... nie sme veche ot dosta vreme zaedno... v edin moment, idejata za druga jena e mnogo po-privlekatelna ot kakvoto i da e, koeto az moga da predloja! prosto zashtoto tja e druga...
i tova znam, che e normalno...
no i to me kara da se chuvstvam zle...

taka che iskam prosto da se spravja s iracionalnite strahove v sebe si... otkyde nakyde shte se chuvstvam zle za neshto, koeto si e normalno i estestveno? i na tova otgore, neizbejno?
trjabva da namerja nachin da se primirja... inache se samoizjajdam prosto...

ima li njakakva terapia za takova neshto?

From now on, I want you all to call me "Loretta"!