ште напишам суштината во две думи. Македонија и македонизма нјама как да оцелее ако Балгарија не позволи.
Требва да се намери минимум достоинствен и минимум исторически коректен наратив които да ни позволи да продолжим напред без да се проколнуваме себе си всеки ден когато се сабудим(това никак не значи че ште сме доволни или штастливи но да е нешто поносимо), а това значи Балгарија да замижи по некаква начин... или поне да мигне малко. Аз мислја че те се готови да го направат ако и ние би били, вапрос е на техническа изведба. Обаче, за сажаление, ние не сме, даже сме далеч.
Както изглеждат нештата отсрани в момента некои може да каже че Балгарија се е амбицирала за полна ребалгаризација и смазване на македонизма до нула. Мислја и се надевам че всепак не е така, и на тјах им е јасно че не може да стане, даже и на долг рок е проблематично заштото смазването на македонизма не значи ребалгаризација. Борбата е македонизма да се симне од србо-југославските релси и да се стави в една малка “удобна“ балгарска кутијка и само прстенцата да ни мрдат и крачетата по малко но да не можем да се се расхождаме на далеч.
Извод, требва време, а време нема.

Накрая обаче разбрахме,че не се познаваме и че сме изгубили жизнените връзки помежду си(В.Перев)

Редактирано от SashetoBE на 20.11.20 17:15.