?!?
Можем да пропуснем каквото си поискаме, можем да се разширяваме и свиваме, можем повече, можем по-малко, за да знам каква енергия мога да пропусна сега, като след малко ще е различна?
Всичко можем да пропуснем, зависи с колко ни е комфортно, щото от един момент ти става некомфортно и спираш...обаче това няма как да се знае от ума, караш по усет, като ти стане некомфортно, става, и това умът предварително няма как да го знае...
И на дон хуан щуротиите не ги ценя, ние сме проводници, не съдържаме енергия в себе си, че да я къткаме, ние пропускаме, Лайтман примерно вика, че колкото повече светлина пропуснем през себе си, толкова повече ще можем да задържим.
На дона и карлито са им стеснени възприятията, колкото повече даваш, толкова повече ти остава, та днес имаш една енергия, утре друга, няма застинали цифри, до които мозъкът ти да се добере и да ги обсъди.
Идентичността ни се формира от постулатите ни, не от енергията. Енергията я приеми като ток, който тече по жиците. Идентичността на котлона се различава от идентичността на телевизора не по тока, който тече в тях.
Енергията е енергия, също като токът е ток - може да те топли, а може и да те убие. Зависи от уреда, с който се опитваш да го ползваш.
Той погледна цветето и стана цвете край пътя
|