Ne.

Ne znam dali bih ponesla da vicsdam kak vsichki hora, koito obicham, s koito imam obshti spomeni i precsivjavanija umirat, a az ostavam... sama... zavinagi. bbbrrrr.... tova e po-skoro koshmar, a ne mechta. (Neshto kato prikazkata, che njama nishto po-losho za edna majka ot tova da nadzhivee sobstvenite si deca.)

Ako puk ima vazmozhnost vsichki da zhiveem vechno... hmm... Tova bi oznachavalo da se otkazhem ot mladost, detstvo, zashtoto prosto izstradalata ni planetka njama da ponese neprestanno da se razmnozhavame i balansat shte se narushi.

Ako vse pak problemat s prenaselvaneto se razreshi... To i v nashi dni po-razvitite obshtestva si izmirat, vupreki che imat mnogo po-visoka sredna prodalzhitelnost na zhivot, otkolkoto v njakoi strani ot tretia svjat.

I chisto moralno poglednato: Ako izchezne strahat ot smurtta v nasheto obshtestvo kakvo shte oznachava tova za cennostnata ni sistema? Tuk ne govorja za falshivija luzhemoral, ami za obshtochoveshki istini, koito ni karat da se stremim da ne se naranjavame (ili pone njakoi ot nas). Podobno razvitie po-svobodni li shte ni napravi ili prosto shte ni ogranichi kato ni otneme vazmozhnostta da vzimame zreli reshenia kato individi s pulnoto siznanie i otgovornost, che ponjakoga nashi tezi ni reshenia mogat da zavurshat fatalno/letalno. Nali edin dobar/ palnocenen zhivot ne se izmerva v dni, meseci i godini, a v dela...

Kato dobavka kum tezi mi idealistichni razmishlenija (za koito mladostta mi me izvinjava ) na men ponjakoga mi e ljubopitno dali smurtta e okonchatelen kraj ili prosto nova stepen. Taka de. Di nikude njamashe da ja dokarame dosega, ako chovek, izpraven pred krustopat vinagi beshe izbiral poznatija pat nazad, a ne novoto i neizvestnoto.

Vse pak trjabva da dobavja, che mi e lesno da si go mislja tova sega. Shte si pomislja sigurno dva puti sled vreme, kogato njama da sum v nachaloto na 20-te, ami v nachaloto... Lesno e da se prikazva, kogato chovek sam ne e neposredstveno zasegnat.


Suzhaljavam za zagubata ti.