Pianistkata

Tia shte vleze tiho v staiata poznata
i pod deset prasta leki i dobr
negno shte izgree Lunnata sonata
tishinata toia dom shte ozari!

I na luliakova nosht shte zamirishe
i shte se obleiat v trepetni lachi
chernoto piano s belite klavishi
bialoto momiche s chernite ochi.

Viatarat shte mlakne v starite darveta
shte se zaluleiat senkite otvan
shte se sprat shtastlivi hora i poeti
da poslushat toia ocharovasht zvan.

Moge da se vlubiat, mogat da zapeiat,
moge tegka maka da gi spoleti,
no kogato tragnat v galtata aleia
i potanat malkom v svoite vrati

skrishom shte vazdishat,shte mechtaiat skrishom i
vav vsiaka tiahna misal shte zvuchi
chernoto piano s belite clavishi,
bialotot momiche s chernite ochi!

Haresva li vi!