|
Хайде сега плюйте по България!
А најголемата слабост на Бучковски е што не го бидува за економија. Тоа е и неговата најголема сличност со Црвенковски, за кого се потврди дека ич не го бидува за економија...
Видливото кај нас засега е дека македонското секојдневје сў уште е подгрбавено под товарот на безработицата и растечката сиромаштија. Животниот стандард е очајно низок, а куповната моќ на граѓаните е сведена на борба со неплатените сметки и задолжување во маалските продавници. Трговскиот дефицит е стравотно голем, а приливот на буџетски пари во стопанската динамика на земјава премногу ограничен. Да не зборуваме за странските инвестиции - во групата со Албанија, Босна и Србија (да не говориме за Бугарија и за Хрватска), Македонија е најмалку привлечната дестинација за странскиот капитал. Сў на сў, македонската економија во моментов е сведена на една голема нула, чија дупка, колку и да се покрива со пофални изјави од страна на владините претставници, сепак, не може да се затвори...
Најпрвин беше најавено дека до крајот на 2005 ќе почне да се гради нафтоводот АМБО. Потоа се излезе со информации дека шведскиот хотелски гигант "Радисон" ќе инвестира во хотели во Скопје и во Охрид. Истовремено, неколку месеци јавноста беше потсетувана дека наскоро моќниот германски гигант "Сименс" ќе инвестира во повеќе проекти во Македонија (охридски "ЕМО", ,,Македонски железници", ,,Термоелектрана" во Скопје). Исто како и Дојче банк за која бевме известени дека имала намера да вложи во нашиот банкарски сектор. Понатаму, премиерот лично се обврза да најде и стратегиски инвеститор за ОХИС. Инвестиционите ветувања се зголемуваа заедно со зголемувањето на интензитетот на предизборната кампања за време на локалните избори. Така во Кочани беше ветено создавање слободна економска зона во која ќе отвори 5.000 нови работни места. Истата можност се спомна и за Гевгелија. За прилепскиот Тутунски комбинат (истиот оној кој денес има проблеми со откупот на тутунот) се најави дека Владата веќе го има во рака "Јапан тобако" како најсериозен инвеститор. Прашање беше само на време. И сў уште е прашање на време. Се потпиша договор и со една велешка фирма, која ни беше претставена како инвеститор кој ливадите во Бунарџик ќе ги претвори во работнички погони. И повторно неуспех. Бунарџик остана да биде пасиште за кравите на месното население...
Нашата економија остана да биде најслабо развиената во регионот...
Епилогот на економската неуспешност е што Македонија во десетте месеци од минатата година успеа да внесе странски директен капитал од околу 90 милиони евра, што е помалку дури и од сиромашниот инвестициски резултат во 2004, Бранковата година на "економскиот бум". Според странските вложувања, нашата држава на сите листи на позначајните светски финансиски институции е убедливо закована на дното. Грешка - најмалку инвестиции во Европа има комунистичката Молдавија, а ние сме претпоследни. Како и е, катастрофалното ниско ниво на инвестиции останува една од главните причини за високата невработеност од 38 отсто...
|
Икономическата трагедия на Република Македония
