|
Тема |
Re: Хетерорецидив... [re: mizrahi] |
|
Автор |
Пaвчyko (водолей) |
|
Публикувано | 14.09.07 19:15 |
|
|
Минаваха ми подобни мисли през главата - като бях на 18 и това беш най-вече под натиск от родата, защото освен всичко друго съм и единствената надежда за продължение на рода. Съответно пред баба ми и дядо ми, които са вече доста възрастни не се говори за любов, секс и тако, а за децата им намеквам постоянно, че не искам (под претекст, че виждам какво представлява отрочето на братовчедка ми). Родителите ми пък са наясно, че не искам, но майка ми все подмята, че като прехвърля 30-те по друг начин ще мисля, въпреки, че знае, че предпочитам мъж пред жена под юргана.
Пред приятелите ми се държа съвсем естествено - говоря си свободно за тия неща, но понякога усещам, че на определени хора им идва в повече... може би изпадам в големи подробности
Това, което бих направил един ден, когато евентуално ще имам някой до мен е да осиновя някое 13-15 годишно дете и да му дам възможност за по-добър старт в живота. Бих направил това не, за да се изживявам като баща, а просто, защото се чувствам щастлив, когато хората се радват на това, което правя за тях Ако направя такова нещо, отношенията ми с детето биха били по-скоро приятелски, а не родител-дете.
|
| |
|
|
|