Biah na 18, godinata beshe 87 poslednata predi diplomirameto mi razbrah che sum bremenna. Iztrupnah ot ujas kogato si pomislih da kaja na priatelia si - beshe ot onia tip muje koito shteshe da prieme novinata za predstpoiashtoto bashtinstvo kato opit da go vprimchat v okovite na braka. Ne si i pomislih za abort - tova koeto reshih beshe da se opitam da skria maksimalno poveche bremennostta si i da izbiagam v drug grad kudeto da rodia deteto si i da produljim dvamata jivota si. Na roditelite mi beshe nemislimo da kaja. I dvamata biaha nachertali budeshteto mi i me vijdaha v pravnia fakultet - edna svatba, a oshte po-veche puk bebe i samotna maika shteshe da gi opozori za togavashnite razbirania.
Ne mojah da kria dulgo - malko sled nachaloto na uchebnata godina kursovata me zavede pri lekarkata - pri misulta da me subleche si "priznah pozora" - prisudata im beshe tejka. Za moe dobro bilo da sum go rodila i ostavila a az da produlja uchilishte, biah tazi koiato vsichki misleha che shte zavurshi sus zlaten medal a kakvo stanalo - taka sum se izlojila. Moleh gi da me ostavia da si ida i da ne kazvat na maika mi. Spodelih kato chovek s tiah moeto reshenie, pri koeto dvete drujno me povedoha kum kushti. Ne iskam da opisvam placha i pripaduka na maika mi pri "groznata novina", bashta mi sled kriasucite za pozora ne iskashe da me pogledne. Zapochnaha konsultaciite sus rodninite za lekar koityo da napravi abort - biah minala 6ia mesec, obikolihme niakolko grada no nikoi ne se suglasi. Nakraia se nameri edin koito kaza da me vkarat v edna provincialna bolnica a kogato vliaza v 7ia mesec toi shte doide i shte mi predizvika rajdaneto kato obeshta na bashta mi che deteto niama da jivee. I sega treperia ot dumite. Bashta mi beshe vlasten chovek - ne mojeh da kaja niashto, a i koi me pitashe mene. Pazeha me zashtoto opitah da se samoubia kato trugnaha da me vodiat da abortiram. I taka biah zatvorena v edna provincialna bolnica v ginekologichno otdelenie na chiito zavejdasht beshe plateno i znaeshe za puklenia plan. Ne iskah da se primiria s reshenieto da stavam suochastnichka v ubiistvo. Niakolko dni sled priemaneto mi v bolnicata edna nosht se opitah da izbiagam kakto biah po halat. Estestveno che me hvana patrulkata i obratno v bolnicata. Zatvoriha me v izolatora i se izrediha vsichki da mi kazvat kak se opitvam da razrusha budeshteto si i che triabva da poslusham roditelite si, zashtoto bilo za moe dobro.
Otkazah da se hrania, zapochnaha sistemi - skubeh sistemite, vruzvaha rucete mi s bintove. Vidiah che niama da gi pobedia - niamashe na koi da se oplacha.
Doide denia v koito pristigna lekaria da mi predizvika rajdaneto. Zapochnah da kreshtia i da se molia, placheh no neshtata ne otivaha na dobro. Togava reshih da gi nadhitria kato kazah che iskam da go rodia i shte go dam za osinoviavane, ne znam dali mi poviarvaha ili puk ne im se razpraviashe s "poludialata" - drugite jeni tam znaeha che sum prevurtiala ot bremennostta.
Chakah i kroiah planove kak shte izbiagam s deteto. Samo da se rodeshe i nikoi niamashe da me nakara nasila da se podpisha.
Doide denia v koito zapochna rajdaneto. Celi 3 dni se muchih ot bolki, znaeh che mogat da mi pomognat sus sistema, moleh gi no otkazvaha. Nakraia go napraviha. Zavedoha me v rodilana zala kudeto rodih zdravo i normalno momche.
Togava stoaiha v staiata s maikata. Kurmeh go, smeniah pelenite. Speshe do men na legloto vupreki che ne beshe razresheno. Placheh kato si pomisliah kakvo li tejko budeshte ni chaka sami dvamata, no znaeh che iskam budeshteto si s nego do sebe si.
Na chetvurtia den doide sestrata da go vzemela da go zavede v detskoto za pregled. Nishto ne se usumnih i go dadoh. Sled okolo polovin chas mi go vurnaha. Beshe predi obiada. Otkaza da se hrani na obiad, kakto i da pie voda. Okolo 18 chasa vdigna visoka temperatura - kazaha che bilo sreshtano iavlenie pri bebetata da ne sum se pritesniavaqla - bila sum v bolnica. Deteto izgariashe, prostenvashe edva, usetih che shte se sluchi neshto losho s nego, grabnah go i trugnah da tursia akusherkite. Iskah da izvikam detski lekar da go vidi, no dejurnata akusherka mi kaza che niamalo nujda. Vurnah se s deteto v staiata i go slojih do men na legloto. Veche znaeh che tova shte e kraia mu, che mu e napraveno neshto. Biah spodelila s edna akushettrka che mislia da si go vzema, vposledstvia razbrah che e bila lubovnica na zavejdashtia. V 2 chasa prez noshta surceto mu spria da bie. na drugia den pristignaha da me otvedat. Poiskah da go vzemem i pogrebem, biah mu dala ime. kazaha che ot bolnicata shteli da se pogrijat tova da stane. Biah v shok a i pod vlianieto na uspokoitelnite ne biah adekvatna.
Otvedoha me i me zakaraha v drug grad da sum zavurshela. Ne mojeh da spia, da se hrania a i da ucha. Otidoh v grada v koito biah rodila na grobishteto da tursia groba mu. Taka mi biaha kazali che tam shte go pogrebat. Niamashe takuv grob...
Bashta mi, maika mi a i vsichki koito znaeha se praveha che nishto ne se e sluchilo.
Niakolko godini sled tova zavejdashtia otdelenieto okolo 45 godishe togava pochina ot surdechen udar, detskia lekar koito "napravil pregleda na deteto se udavi v iazovir, bashta mi sushto pochina iznenadvashto na 45 godini kato i edna plomba niamashe v ustata - ne dojivia da me vidi pravistka .
A az i dnes nosia krusta si - triabvashe da biah izbrala da go dam za osinoviavane v samoto nachalo za da e jiv sega makar i v niakoi dom. Az s moeto viroglavo za togava reshenie prosto ne mu dadoh shans za jivot.
Kogato sled godini se omujih i rodih otnovo si predstaviah a i do den dneshen e taka, che tova e moeto dete koeto mi otneha prerodena v sina mi.
Dano deteto koeto vechno shte ostane na niakolko dni da mi e prostilo.

razbiram i opravdavam vsichki koito sa vzeli reshenie da si ostaviat deteto, te pone imat shasa edin den to da potropa na vratata im da gi upekne pone ..
na moeto dete az ne dadoh tozi shans ...
dano az da sum izoliran sluchai makar che se sumniavam

sujaliavam za pravopisnite greshki