...znam che neshtata v jivota pochti nikoga ne se povtariat sushtite...evoluirat...v edna ili druga posoka....i tova ne vuv vsichki sluchai e losho...
...az obache kato si zadavah vsichkite tezi zashto-ta...niamah predvid elementarnata choveshka zavist, alchnost, licemerie i procheee....
po-skoro...si mislia che egoizma u choveka e vroden....malko ili mnogo tova e estestveno...vuprosa e obache...kogato chovek e osuznal i promenil pogreshno egoistichnoto si povedenie kum niakogo....zashto sled tova neshtata ne mogat pone da se doblijat do predishnoto si sustoianie...a pochti vinagi sa bezvuzvratno zagubeni......pone s men stava taka....
i jalkoto e che dori i osuznal svoi greshki..i koregiral gi-pak e nevuzmojno da se vuzstanovi predishnoto statukvo....
a taka chovek chesto gubi mnogo- emocii, chustva, otnoshenia, priatelstva....
i postepenno jivota si izticha...v stremeja ni kum neshto mnogo po-dobro...nerazumno propuskame hubavoto, do koeto se dokosvame...i mu pozvoliavame nevolno....da izteche pokrai nas....
a tova e naistina jalko....mnogo...mnogo jalko.....