|
Во суштина сето ова не требало ни да се случи. Бодо Хомбах, управител на ВАЦ – Медиумската група, уште во јули 2003 година заедно со претставникот на ОБСЕ за слобода на медиумите, ги потпишаа Начелата за гаранција на уредувачката независност. Таму стои дека, пред се', сопствениците на новински медиуми носат посебна одговорност за демократија и правна држава. Тука се вбројуваат и заложбата за човекови права и одбраната од националистичка или расистичка дискриминација.
Освен тоа, медиумскиот магнат во јули 2007 година со Меѓународната федерација на новинари (ИФЈ) потпиша Рамковна спогодба за унапредување програми за школување и обука на редакциите во Југоисточна Европа, а за унапредување на слободата на печатот и на квалитетното новинарство. ВАЦ – Медиумската група издава близу 40 дневни весници со дневен тираж од четири милиони примероци, меѓу кои и во Источна и Јужна Европа.
ВАЦ во Бугарија поседува два весника. Но, што прави со нив, очигледно досега и самата не знаеше: „За овие настани дознав дури преку едно истражување од средината на минатата седмица“, со инсистирање уверува сега управителот на ВАЦ, Бодо Хомбах.
За „овие настани“ сега со солзи известуваше германско-бугарската историчарка Мартина Балева. Бидејќи од крајот на април 2007 година во Бугарија се води медиумска кампања против младиот научник, која е беспримерна и опасна по живот, особено во двата весника на ВАЦ - „Труд“ и „24 Часа“. Таа дошла до нови сознанија околу т.н. масакр од Батак во 1876 година.
Батак важи за мит-темелник на бугарската нација. Во тоа време османлиските трупи масакрирале цело село. Со ослободувањето од страна на руските трупи се создала младата бугарска нација. Уметничката слика од Антони Пиотровски „Масакрот од Батак“ стана национална икона, исто како и црно-белите фотографии од наводните жртви и сторители од Батак. Балева дојде до откритие дека официјалниот број на жртвите бил претеран, а „историските“ фотографии биле дополнително инсценирани.
Овие откритија предизвикаа бура од негодувања на националистите. Кон Балева беа упатени пцости и закани. Во општата разгневеност предничеа весниците „24 Часа“ и „Труд“, кои припаѓаат на германската група ВАЦ. Балева мораше набрзина да ја напушти својата земја и до ден денешен е конфронтирана со смртни закани, и тоа не само од страна на бугарско-националистичката партија Атака и нејзиниот ТВ – канал Скат.
„С? уште се наоѓаме на почетокот на работите за разјаснување во сопствената куќа“, рече Хомбах. Секако дека потполно јасно се дистанцираат од тирадите на омраза и, исто така, од сопствените бугарски редакции се бараат новинарски стандарди на ниво на ОБСЕ. Сега се испитува зошто е дојдено до вакви застранувања.
„Па, сепак, и нашите сопствени редакции во Софија често пати биле цел на насилни напади од страна на радикално-националистичката партија Атака. На каналот на Атака беа објавувани фотографии од нашите бугарски главни и одговорни уредници со напомена дека нивната безбедност не може да биде гарантирана. Но, постојат навики на медиумите од Југоисточна Европа, кои се' уште не може да се споредат со нашите. Ние овде се' уште забележуваме форми на погрешно однесување, кои ќе мора да бидат отстранети преку обука и сфаќање за вистинитоста, кои кај нас потполно се незамисливи“, вели Хомбах. Сега и во ВАЦ – групата мора да се смени мислењето, бидејќи досега многу се полагало на тоа, редакциите да дејствуваат ослободени од влијанието на издавачката куќа.
Главните и одговорни уредници и во иднина ќе мора да ја понесат одговорноста за содржината во весникот. Притоа, издаваштвото секогаш им давало заштита. Но, мора да се погрижиме за повисок квалитет во Југоисточна Европа. Но, веќе направените грешки како во случајот на Балева веќе не може да се избришат со дискусија, зад нив мора да се застане“, уверува Хомбах. (Франкфуртер рундшау)
|
Скандал во бугарските весници на ВАЦ
