UTRO Tumnoto nebe v lilavo se prevrushta. V toploto leglo studeno te pregrushtam. Goreshtite ti ustni ledeni sa, skupo.... Zashto li na razvideliavane tuk vinagi e tolkoz hladno. Zashto li svetlinata naraniava zenicite mi razshireni... tolkova bolezneno i gadno. Odealoto mirishe na chorapi i na kuhnia. Pod nego niama grahovo zurno. Obezobrazeno tvoeto lice napomnia za liato, smiah i gonenica po asfalta. I princesi, vliubeni vuv mene. ....no stava mrusno svetlo.... perdetata az drupvam. Ne iskam da te gledam. Utroto me plashi s teb. Ubil sum te. Suznavam go. I ti si murtva. Lejim edin do drug - dva trupa v tumnoto. Dokosvam ramoto ti - vijdam prustite mi sa prokajeni. Lejime murtvi, skrih ni zad zavesite - ala koshmarite ni sa predskazani. S otvoreni ochi umirame vuv utroto. Che se obichame si kazvahme. Ustnite sami otvariat se podpuhnali. Predi poihme gi sus kruv i obeshtania.... Sega voda jaduvat ustnite izpruhnali. Izsuhnali sa ot bezsmisleni stradania. Na zazoriavane ti murtva si. Ne murdash. Zad zavesite kovarno se procejda utroto........ .....i tumnoto nebe v lilavo se prevrushta. V toploto leglo studeno te pregrushtam. Sinite ti ustni - ledeni sa, skupo. Navunka veche ptichki churulikat..... ...Zashto li mi e tolkoz tupo.