И аз да се включа - само защото се чувствам достатъчно препатила и с опит в подобно положение. Всички са дали много добри съвети, но искам да подчертая - бъди много, много внимателна, деликатна, без обаче да я караш да се чувства под някаква особена опека. Не знам как се постига това, неимоверно сложно изглежда. Но моята майка ми създаде още по-големи трудности от тези, които имах и не ми помогна никак. Трябваше съвсем сама да се оправям и беше много сложно. Мисля, че също е важно да започнеш полека да й създаваш полезни навици, които освен за отслабване ще й помогнат и по принцип. Като задължителната салата при хранене, която отвреме-навреме може да замести и самото хранене - при дете по-рядко, разбира се, леките супи, задължителните плодове преди закуските, които могат да намалят самите закуски или да ги накарат напълно да изчезнат. Сандвич примерно е позорно да си носи, но ябълка, портокал? Сок, минерална вода, вместо кола, всичко това са навици.
Мисля си, че хем трябва да си настоятелна и упорита, защото ако сега не й помогнеш, няма кога, хем не трябва да си като орлица и тя да се чувства потисната. Дано имате здрава връзка, ако е така, тя просто ще ти повярва и ще стане.
|