|
Тема |
правене и неправене [re: Лeko] |
|
Автор |
Mиpo () |
|
Публикувано | 02.12.10 01:13 |
|
|
Заглавието на темата ти е много хубаво . Всяка техника (по дефиниция) води към култивиране на егото. В това култивиране няма нищо лошо стига да е балансирано с разтварянето му... Апропо, правенето на техники е Ян, а разтварянето (неправенето) е Ин... И двете се сливат много добре... И ошовият подход (поне аз както го разбирам) е точно такова сливане.
Забелязал съм как хората ги е страх от егото... Борят се с него... Даже правят техники срещу него, което е смешно защото само му дават повече сила...
Мислиш ли, че може да се влюбиш с техника? Същото е за любовта на различни нива... Тя НЕ е нещо, което се практикува. Или ако се практикува, то тогава не е любов.
Същото важи и за мъдростта. Мъдростта не се практикува... Тя се СЛУЧВА. Тя е НЕПРАВЕНЕ.
Ако се вгледаш, правенето на техники е заобиколено от „пространство на неправене”. Всъщност, техниката създава потенциал за неправене и просто не трябва да сме фиксирани само към техниката... А да сме готови да се отворим/разтворим в него...
Не си спомням техника,която да съм правил, която да не води в един или друг момент към неправене. Иначе, не би била техника в смисъла, в който я разбирам.
Още по-интересното е, че неправенето може да породи техника... Няма по-хубава техника от тази, която е породена в неправене, в любов, в мъдрост...
За тези последните по-малко говорим, защото те са ИН, те са МЕЖДУ думите, те са невидимата страна. Но това не ги прави по-малко важни.
Редактирано от Mиpo1 на 04.10.11 00:07.
|
| |
|
|
|