Олга Зајкова, Канаѓанка од македонско потекло Затворена антимакедонска каста! По 17 години поминати во Канада, Зајкова дури однеодамна е член на македонската емигрантска организација "Обединети Македонци". Во разговорот за СТАРТ нашата соговорничка зборува за причините за таквата задршка и за односот на Македонците од САД и од Канада спрема МПО Олга Зајкова, по потекло Македонка од Костурско (Брезница), родена во Скопје, повеќе од 17 години живее со своето семејство во Торонто, Канада. Летото го поминува со ќерката и синот, како што вели: "... во родната Македонија, лулката на намачениот македонски народ." Од неодамна, член е на македонската емигрантска организација "Обединети Македонци". На прашањето, зошто, по 17 години во Канада, дури неодамна се зачленила во оваа организација, одговара: "И во таа организација постоеја некои нерасчистени работи. Претходниците на денешниов претседател, Драги Стојковски, беа под влијание на МПО. Прикриено работеа за бугарската кауза. Тоа, ние Македонците го чувствувавме и затоа се дистанциравме. Всушност, откако власта во Македонија во 1998 година се промени, тогашниот претседател Владе Гроздановски и брачната двојка Перо и Драгица Димовски (инаку обожаватели на Георгиевски), веднаш го покажаа своето 'вистинско лице'. Нашите реагираа ефикасно и сега сите тројца се членови на МПО." Ние го презираме МПО Шармантната и комуникативна г-ѓа, чии дедо и татко биле членови на ВМРО, одбива да ги прифати образложенијата на Мартин Треневски, д-р. Зоран Тодоровски и некои други, како што вели "корфеи на пробугарската пропаганда во Македонија", кои се обидуваат да ја претстават МПО - преку изложбата на документи и фотографии поставени во крушевскиот хотел "Монтана" - како "најстарата и најмасовната емигранстка организација со седиште во Форт Вејн (САД)", која со својата активност во минатото им пречела на сите, вклучувајќи ја и Бугарија. "Тоа, што го зборуваат Треневски и Тодоровски по весниците, како образложение зад кое сакаат да го прикријат сквернавењето на Илинден 1903, е најобична лага и измислица", вели г-ѓа Зајкова. "Најголемиот број на Македонци во САД и Канада не само што не членуваат во МПО, туку и не сакаат да слушнат за неа. За нив МПО и водачите Тодор Александров и Иван (Ванчо) Михајлов се 'македонски одроденици', 'главорези на македонскиот народ кои се инкорпорирале во бугарската нација'. Тие знаат дека чесните Македонци од САД и Канада ја презираат и постојано се во конфликт со МПО, поради нејзината великобугарска ориентација, па затоа живеат затворени во самите себе како некоја каста. Отсекогаш, според нашите сознанија, одржувале тесни врски со Бугарија и работеле во нејзин интерес. Изјавата на Топчев (потпретседател на ЦК на МПО) дека е Македонец, е во рамките на нивното толкување на тој термин како географски поим, а не како етничка категорија. За нив постојат Македонци, но со српски, грчки, албански и, најмногу, со бугарски етнички корени. Тие во с* се посебни од нас етничките Македонци. Во Торонто имаат свои три цркви, со спомен плочи на кои презимињата на ктиторите се обележани со две ф. Ние, пак, Македонците, оддамна не одиме во нивните цркви, туку во свои. Во нивните цркви, кои "зјаат" празни, пеат бугарски попови на бугарско канонско пеење и имаат обичаи, сосема различни од нашите. Тие никогаш не зборувале на македонски јазик, а тоа што тврдат дека јазикот во "Македонска трибуна" е јазик што го донеле од Македонија е голема лага. Мажот ми, Македонец, роден во САД, има баба на старост од 98 години, отселена од Македонија пред Втората светска војна. Јазикот, поточно дијалектот на кој што зборува таа, нема никаква врска со официјалниот бугарски јазик застапен во "Македонска трибуна". " Раскажува г-ѓа Зајкова и за нејзината познаничка од редовите на МПО, "виталната старица", Живка Цафарова, со која понекогаш се среќава во Торонто. "Последното мое видување со таа нескриена Б'лгарка, која ме убедува дека македонското и бугарското е едно исто, со пиетет зборуваше за Љупчо Георгиевски, со кого се сретнала на 78-та Конвенција на МПО минатата година." Воодушевеноста од тој 'млад македоно-Б'лгарин' не ја сокривала ниту Дијана Козовска, внуката на струмичанецот Љубен Топчев. За корфеите на бугарската пропаганда На нашата забелешка дека некогашниот министер за иселеништво, Мартин Треневски, н* убедуваше на А1 телевизија, дека Љупчо Георгиевски не присуствувал на 78-та Конвенција на МПО, г-ѓа Зајкова вели: "Треневски и корфеите на бугарската пропаганда во Македонија, можат да зборуваат што сакаат. Но ние Македонците од емиграцијата, не многу, ама од она што знаеме, утврдивме дека на таа минатогодишна конвенција на МПО, покрај Љупчо и ВМРО-ДПМНЕ, официјално присуствувал и Ташев од софиската ВМРО-БНД на негаторот на македонскиот народ, Красимир Каракачанов. Да биде с* во корелација со "МПО-вската" основна идеја, откако било прочитано поздравното писмо од актуелниот бугарски претседател Петар Стојанов во кое се констатирало: "Пријатно задолжение е да ве известам дека работите во 'стариот крај' конечно тргнаа во правилна насока и целите за кои се бореа нашите дедовци и прадедовци почнаа да се остваруваат", на претседателот на МПО, Крис Еванов, Спас Ташев од ВМРО-БНД, му подарил икона од бугарската црква, спомнувајќи ги с* уште 'до крај неостварените идеали на Васил Левски', за обединување на Б'лгарите од Бугарија, Македонија и Тракија." Вџашувачки е, неполна година од овие случувања, за кои сосема отворено пишува и "Македонска трибуна" од 30 септември 1999 година, некои "треневци", "тодоровци", "џиковци" и слични на нив, вели г-ѓа Зајкова: "да н* убедуваат и да ни ги мијат мозоците, и на нас во емиграцијата, и на вас во Македонија, со опструкции дека членовите на МПО не се големобугарска организација и дека македонската нација ја прифатиле како факт. Во истата таа "Македонска трибуна", органот на МПО, некогашниот лидер Иван Лебамов му објавува некролог, заедно со целото свое семејство, на својот татко Аргир, во кое во еден дел буквално стои: "Горди ти се децата кои ги научи да внимаваат како на нешто најсвето на своето бугарско потекло. Твоето отсуство, мил наш, се чувствува кај сите нас, твоите деца, внуци и правнуци." Всушност, тоа се тие поколенија кои наводно ќе се откажале од бугарштината." Заедно, со нашата соговорничка констатираме дека е антимакедонски гест и тоа што покрај претставувањето на МПО не е претставена и МНС кој постои, како емигрантска организација на етничките Македонци од Канада и САД до 1949 година. Постои писмо на МНС, објавено во весникот "Балканска федерација", во кое овој "народен сојуз", се жали на насилството што го врши Јордан Чкатров, од 1925 година лидер на МПО, врз неговите членови единствено поради нивниот македонски етнички и национален идентитет. Зајкова се насмевнува: "Не знам за тој историски факт. Меѓутоа доколку такво нешто се случувало некогаш, и денес по 65 или 70 години лидерите на МПО во ништо не се промениле. Победа Пискачева, Љиљана Ристовска и особено Драгица Белчева, како македонски новинарки во Канада и САД, постојано се на удар и закани упатени од МПО. Неодамна Белчева, по третпат, од челниците на МПО, доби писмо во кое и се закануваат дека ќе ја ликвидираат". Стеван Шароски