Бајати слики за бугарштината на МПО И по изложбата што владејачката партија ни ја донесе од САД за Илинденските денови, претставата за МПО останува иста. Нудејќи ни приказ за историјата и "историскиот" јазик, "новите" историчари и лингвисти ни ги навестуваат плановите на ВМРО-ДПМНЕ за правење "нова" историја и јазик Во еден од своите последни броеви, весникот "Македонска трибуна" на првата страница донесува еуфорична изјава на д-р Зоран Тодоровски пред неговото заминување од гратчето Форт Вејн (Индијана, САД), каде тој извесно време престојуваше како гостин на Македонската патриотическа организација (МПО). Таму, по претходниот договор на Љупчо Георгиевски со раководството на оваа организација, ВМРО-ДПМНЕ го испрати својот историчар Тодоровски, (задолжен да ја прави "новата македонска историја"), за во архивите на МПО да најде "докази" за таа операција која Љупчо, инаку, ја најави уште пред девет години. Среќен и задоволен од она што мпо-вците му го дале да го види, Тодоровски во "Трибуна" ќе изјави: "Сега можам и четири докторати да подготвам"! Докторатите веројатно подоцна ќе уследат, но она што го добил во Форт Вејн побрза да ни го прикаже на една изложба, посветена на развојниот пат на МПО (1922-2000), за која авторот Тодоровски ќе се пофали дека документите, печатените материјали и фотографиите сместени на дваесетината паноа се "најверните показатели за дејствувањето на МПО" во изминатите 78 години. Изложбата е сместена во крушевскиот хотел "Монтана", меѓу два ресторана, од кои, кога има свадби, трешти музика увезена од просторот на цела југоисточна Европа, па до изложбата се стигнува со помош на келнерите! Таму во еден ходнички простор се наредени документи и стари и нови фотоси од пикници, собранија, забави и манифестации, снимени текстови од бројни резолуции за Македонија и положбата во неа во периодот пред Втората светска војна, за време на војната и по неа. На паноата може да се видат неколку примероци на нивното гласило "Македонска трибуна" кое од почетокот, па до денес излегува на англиски и на бугарски јазик (со азбуката од времето на цариска Бугарија), потоа еден проглас против убиството на "геројот" Тодор Александров, еден ин мемориам по повод загинувањето на Владо Черноземски, атентаторот на југословенскиот крал Александар. Може да се види еден единствен протест до бугарската влада (1937 г.) - против договорот на цариска Бугарија и на Кралството Југославија, затоа што тој е "против националното достоинство на Бугарите", а особено на штета на "поробените Бугари во Македонија". Следат неколку писма од различни периоди на Ванчо Михајлов до организацијата од кои се гледа блискоста и истоветноста на гледањата и ставовите негови и на МПО кон Македонија и кон Македонците. Ако се сака лесно може да се забележи дека и во 1937 и во 1975 година, на пример, според него во Македонија живеат само "Бугари", бидејќи тој вели дека "нашиот народ има бугарска припадност". На фотоси од неколку конвенции ќе се види дека литургија на конвенцијата вршат попови од бугарската црква (1968 г. на пример), а декорацијата на таквите собранија од тоа време е редовно збогатена со фотоси од Ванчо Михајлов, неговата сопруга Менче Карничева (убиецот на Тодор Паница) и од Тодор Александров. Поместен е и еден допис испратен од МПО во 1934 година (12 години по создавањето на организацијата) во кој се соопштува дека во Македонија живеат 1,2 милиони "бугарски Словени", потоа Турци, Власи, Грци, Албанци и други. "Нови" историчари и лингвисти И с* во тој и таков стил, што само по себе не е ниту ново, ниту пак претставува некакво епохално откритие за македонската јавност, а посебно за нашата научна мисла. Всушност, презентирањето на некои членови од Статутот на МПО во кои стои дека во организацијата може да членува "секој Македонец, без разлика на народност, вера, пол и политичко убедување", односно секој кој по потекло е од Македонија, сосема добро го илустрира она дека МПО е создадена од "македонски Бугари", што инаку како своевиден лајт мотив провејува низ целата изложба. Вака гледано изложбата е, навистина, "многу верен показател за суштината на дејствувањето" на организацијата - а тоа е нејзината целосна одроденост од македонскиот народ и од неговата битка за национално ослободување и уште повеќе тоа е спротивставувањето на МПО на борбата за афирмација и одбрана на нашиот македонски, национален идентитет. Па, така, колку и да се труделе Љ. Георгиевски, како покренувач на целата оваа претстава за рехабилитација на МПО кај нас и неговите извршители Треневски и Тодоровски, да ни го прикажат МПО како "патриотска", македонска организација, од она што се гледа на изложбата, не успеваат во тоа. Барем таков впечаток ќе понесат најголемиот број Македонци кои немаат никакви дилеми околу своето вистинско македонско потекло, како што имаат некои луѓе во сегашнава власт. А, што се однесува до припадниците на МПО, без разлика што и како размислувале (или размислуваат) поедини членови (или групи), ние овде од нив, досега не слушнавме дека тие се чувствуваат како етнички Македонци и не сакаат повеќе да бидат третирани како Бугари, односно како дел од бугарскиот народ, иако веќе 55 години постои македонска држава. Споед тоа, од каде сега толкава еуфорија за "силната документација" и за фактографијата, која, божем, ќе направи комплетен пресврт во нашиот однос кон МПО и ќе ги надмине, како што би рекол д-р Тодоровски, стравовите од она што од таму може да се разбере (!?), кога с* она што се нуди во тесното ходниче на крушевска "Монтана" делува толку многу старо, познато и веќе слушнато, преку пропагандата што со децении ни доаѓа од Софија. Поради тоа впечаток е дека со оваа изложба Георгиевски и неговото ДПМНЕ сакаат да истуркаат две работи. Прво, да се заокружи циклусот на изнесување на наводната "фактографија" за "новата вистина" за македонското битие! За тоа веќе се ангажирани и поставени на виталните научни позиции "нови" историчари и исто такви лингвисти и публицисти. Во ова се сместува некритичкиот репринт на "Зборникот" на Миладиновци, потоа на Карнагиевиот извештај од 1913 година, па секцирањето на Мисирковите "За македонцките работи" (коментар ќе дава Д. Димитров и нема никаков сомнеж каков тој ќе биде), редовното исмејување и навредување на здравиот македонизам во гласилата на ВМРО-ДПМНЕ од страна на партиските интелектуалци, фалсификувањето на одредниците за Конески во Историскиот речник и жестоката канонада врз нашиот починат македонски филолог што постојано доаѓа од Софија, од скопските дпмнеовски неоврховисти и од оние кои се јавуваат на страниците на "Македонска трибуна" на МПО од САД. Бугаризирање на азбуката Второ, преку "силните факти" донесени од Форт Вејн од кои Тодоровски ќе прави книги и "четири докторати", ќе треба да се обезбеди аргументацијата за одбрана на тезите што Љупчо Георгиевски и бугароманскиот дел на неговата партија ги најави веднаш откако го презедоа ВМРО-ДПМНЕ под своја контрола. Станува збор за преправање, или како што тие велат "исправање" на историјата и историските настани од нашето минато, потоа за потеклото на Македонците и за нивниот јазик и правопис, за што Љупчо одамна во Софија предложи "научна експертиза". Тоа, едноставно кажано, значи префрлање на паролата - "един род сме", што Бугарија континуирано ја праќа кон Македонија и кон Македонците и овде, на домашен терен. Тезата за истоветноста и заедничките цели на национално-ослободителната борба во Бугарија и Македонија, до Втората светска војна, е секако една од главните теми за преработка, преку што треба да се покаже дека станува збор за еден народ разделен во две држави. Сега тоа дополнето и со преработката на македонскиот јазик и неговата азбука. Веќе неколку години слушаме дека му недостигаат букви на нашиот јазик (!?), дека "србизмите" во него се "комунистички наметнати", што ќе рече со партиски декрет, па затоа треба да се заменат и дека како замена треба да се употреби правописот на "кирило-методиевскиот" јазик(!), односно "јазикот на илинденците". А на тој јазик се пишувани сите хартии и документи што на Тодоровски му ги дале во Форт Вејн и со тој јазик и правопис с* уште се печатат текстовите во "Македонска трибуна". Тие таму, а сега и некои овде, велат дека токму тоа е "вистинскиот" македонски јазик и правопис. Демантирајќи, го божем налутено, пишувањето на софиски "24 часа", минатиот септември, дека "Скопје воведува бугарски букви во својата азбука", Љ. Георгиевски еднаш се обиде да појасни дека притоа се мисли на внесувањето некакви "кирилски, изворни букви"! Неговите објаснувања нашите лингвисти ги нарекоа, најблаго речено, смешни. Нивните бугарски колеги, пак, не се ни потрудија да се занимаваат со таа негова квазинаука. За нив, она што заговара Георгиевски и го брани МПО е чист бугарски јазик, за кој се употребуваат и буквите што се веќе исфрлени со реформата на бугарскиот правопис од пред педесетина години. И уште нешто. Последниот (повоениот) период од историјата на МПО е период на нејзино жестоко пресметување со новата македонска реалност. Таквиот однос с* уште трае, посебно кога станува збор за односот кон македонската историографија и лингвистика и кон нивните остварувања во изминатите 55 години македонска самобитност. МПО и неговите раководни луѓе тоа понекогаш го правдаат со својот силен антикомунизам и со комунистичкото владеење во Македонија. Ваквата приказна сега се подготвени да ја прифатат и некои овдешни "непристрасни" (!?) и "нови" научници. При тоа "забораваат" да прашаат, или да истражат, зошто на МПО не му пречеше бугарскиот комунизам и зошто толку ревносно со него соработуваа сите години од владеењето на Тодор Живков. Токму неговите партиски историчари (некои од нив с* уште пишуваат антимакедонски текстови) одеа во САД и во Форт Вејн за да покажат и да "докажат" дека Македонија е "бугарска земја", а Македонците се "Бугари". Многу Лебамови, кои се менуваа на чело на МПО доаѓаа во Софија кај Живков, хранејќи го така бугарскиот национализам против Македонија. Ете, затоа, тој комунизам не му пречеше на МПО, а не му пречи ни сега. Македонските комунисти беа лоши не од некакви идеолошки причини, туку затоа што не дозволија да бидат одродени Македонците и затоа што се бореа и се изборија да покажат дека македонскиот народ е само тоа и ништо друго. Томислав Ивановски