со едните, а нешто и со другите. За жал, и во двата случаи со негативните нешта и понекогаш испреплетено едното со другото.
Од една страна, ако го земеме словенскиот свет, ние сме најистурената “словенска“ позиција кон југозапад. Поголемите братски и не толку братски словенски држави имаат некаков интерес кон нас(слично како арапските кон Палестина, но секој со својата сметка) во тој поглед, некој чисто како некоја маша за врткање на жарчиња низ пепелта(како Русија), некои како бафер зона или како културна или економска подсекција (на пример како пазар каде српските чалгари си имат еден загарантиран концерт на година и слични екстри), на трети пак, чисто како географски регион кој е дел од нивниот историски расказ и митологија (екскурзии до Охрид каде водичот ги восхитува туристите од Силистра и Карджали , видите ли ! те това по едно време всичко е било блгарско или видите ли ! има сеуште тројца балгари во стариот дел на Охрид и пр)
Од другата страна пак, несловенските мили соседи едноставно сакаат да не нема, слично како што арапите би сакале Изреал да го снема. На едните им е сеедно како и што, важно да се мавнеме(како на пример Иран), другите пак се во налет и им треба земја за да се размоножуваат, слично како што на евреите им треба “палестинска“ територија за да го шират племето (тука сме слични пак со палестина)
Фала богу што ние не сме религиозни фанатици а одамна не сме ниту патриотски фанатици (како што биле некои од нашите претци) па немаме терористичка организација. Не планираме да го убиеме поглаварот на албанското племе кое не малтретира деј ин енд деј аут , а не пак српскиот крал ! Најмногу што би можеле да да направиме е да истепаме некој наркоман кој си мисли дека е блгарин. Иако надвор во реалниот свет секој ден ни земаат буквално голтка по голтка од воздухот ние само на некое ниво на Феис Бук или “форумски или клубски“ фанатизам сме силни, а иначе во реалниот живот сме циници, лицемери и кукавици. Значи сличноста со Палестинците е што парче по парче, ден по ден го губиме животниот простор од албанците. Ова се случува делумно и заради нашата општа ментална матрица како припадници на модерното мекедонство. За жал, матрицата е окостена и има доста гличови, слично како и палестинската. Накратко тоа би можело да се објани со неколку атрибути, синдромот на жртва , синдромот калимеро-нема правда и синдромот на лажна величина помешан со комплексот на пониска стојност, при што овој пoследниот е исклучително опасен по психата.
Веројатно, и Македонија и Палестина сме на ист пат, само што ние некако сме се примириле како јагне на кланица, пуштаме по некое бее-бее и една солза и чекаме да ни го стават ножот а палестинците сеуште жилаво даваат отпор, но крајниот исход мислам ќе биде ист и за нив и за нас.

Редактирано от SashetoBE на 18.01.24 03:25.