одржлива држава-нација не е гарнација за просперитет, но отсаствието и, е гаранција за отсаствие на просперитет и било какав колективеен обштествен прогрес е фактически невозможен.
Има и трето, и наилошо т.е. ние нито СМЕ, нито НЕСМЕ, това което спомнах погоре. Некакво лимбо. Актуалниа световен, или ако штеш европеиски, международен поредак не позволјава “кривостворените“ државички (като МАКедонија, Косово, Босна..даже и Хрватска) , но и малко поголеееми државици (като примерно Украина) и уанаби нации, да се стабилизират , но, саштевремено, не позвољава те да се разпаднат. Парадоксално, но аргументите за првото и второто са саштите. Те знајат че положението е неодржимо но не знајат какво да правјат. Хајде можеби Путин ше им помогне, та да не се мачат.

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите