От шествието на Левица дознаваме какви уроди се бугарите:
От македонски източник четем за храбрата Трена:
По партиска задача заминала за Штип, каде што регрутирала 80 борци и неколку делегати за Првото заседание на АСНОМ, но набрзо месниот комитет бил пробиен, а полицијата имала детален опис на Вера. Така ноќта на 14 јули 1944 година, Бугарската полиција ја блокирала куќата во која се наоѓала Вера. Насетувајќи ја опасноста, Вера почнала боса да бега кон соседните куќи, но никој не и одговорил на молбите да се скрие. Во моментот кога го прескокнувала ѕидот на оградата од некоја куќа, паднала погодена од куршум на полициските агенти што ја гонеле. Во тој момент пред да ги затвори очите, со силен глас извикала: “Ние ќе победиме! Ние ќе победиме! По што за да не падне жива во рацете на непријателот, се самоубива.
Мртвото тело на Вера Циривири-Трена бугарските полицајци го избоделе со бајонети и го фрлиле во Брегалница, надевајќи се дека од неа нема да остане трага, но некој овчар го забележал трупот на Вера, го извадил од водата и го погребал покрај брегот. Откако завршила војната, овчарот кажал каде лежи телото на Вера Циривири. Властите го откопале телото на вера и го пограбале со високи државни почести.
Иако многу направила за Македонија, Вера Циривири-Трена и ден-денес не е прогласена за народен херој.
---
Смятайте каква всенародна подкрепа за Вера имало, но и на авторите на текста не им текнува да напишат дека ПОСМРТНО Е СИЛУВАНА от бугарските фашисти.
|