|
Каква Бугарија, какво добрососедство, какви бакрачи...!
Објавено на
06 ноември 2017 - 09:18
Пред најавената заедничка седница на владите на Македонија и Бугарија еве неколку идеи како итно да ја подобриме патната инфраструктура пред да снема кој да патува и развива бизнис.
Какво добрососедство може да почувствува едно семејство со две мали деца кое тргнало да оди на одмор во Банско или во Охрид и притоа мора цел ден да се малтретира возејќи по грозни и небезбедни патишта и чекајќи со саати за да ја помине меѓудржавната граница, која, нели, треба да нѐ спојува, а не да нѐ раздвојува ...!?
Во изминативе 3-4 месеци многу се изнаслушавме за Договорот за добрососедство со Бугарија. И нормално, владеачката гарнитура го слави и величи Договорот, а опозицијата, несмасно и завидувачки, се обидува да го негира целиот процес. Но, Договорот, веројатно поттикнат од меѓународната заедница, самата таа силно го поздрави и оцени дека Македонија е на вистинскиот пат за интеграција во НАТО и ЕУ.
Сето тоа е во ред. Треба да живееме во добри односи со сите соседи. Ако со соседите не можеме да се сложиме, како ќе се сложиме со Германците, на пример....!??
Но, што обичниот граѓанин ќе добие од имплементација на Договорот со Бугарија!?? Слободно можам да кажам – ако ништо брзо не се промени, ќе добиеме едно големо – НИШТО!
Да се потсетиме, патиштата кои водат кон Бугарија се исти какви што беа пред 50 години, а граничните премини се и уште постари и навистина е срамота да се зборува за добрососедство со земја во која за да влезеш треба да патуваш со саати ставајќи ја притоа главата во торба, а на граничните премини редовно треба да чекаш по час, два, три, а не ретко и повеќе...!
Како ќе се зголеми трговијата и меѓусебните инвестиции ако камионите треба да возат по турски џадиња, треба да чекаат со саати и денови по архаични гранични премини!?? Како ќе се развива туризмот ако едно семејство со две мали деца треба цел ден да се малтретира за да отпатува до Банско или до Охрид движејќи се по искршени и застарени патишта и чекајќи со саати за да ја премине државната граница...!??
Доколку нешто веднаш не се направи за да се подобри ситуацијата, сето тоа што навидум е позитивно од потпишувањето на Договорот ќе се распрсне како меур од сапуница и граѓаните ќе останат длабоко разочарани.
А еве што треба веднаш да се направи или почне да се прави –
1. На граничните премини од нашата страна веднаш да се постават барем по две дополнителни контролни куќички за полицијта за да се овозможи минување на границата на барем уште една дополнителна лента. Простор за тоа има, а ако го нема веднаш да се направат мали проширувања за да се створат услови за тоа. Се разбира, веднаш треба да се започне со процедура за сериозно проширување и модернизирање на граничните премини, ако тие останат таму каде сега се наоѓаат.
2. Истото треба да се направи и од бугарсаката страна, особено кај Делчево, но поважно е да се разговара со бугарските власти (еве идеална прилика тоа да се направи на заедничкита седница на двете влади што наскоро ќе се одржи во Струмица), бугарските полицајци и цариници да престанат да прават едночасовна пауза при промена на смените (тоа е можно затоа што на преминот Калотина кон Србија, на пример, таа пауза трае само 5 минути!), како и да престанат без никаква причина да прават неколку едночасовни паузи во текот на денот.
3. Веднаш да почне процедурата за модернизирање на патиштата што водат кон Бугарија. Делниците Куманово – Ранковце, Штип – Кочани – Делчево и Штип – Радовиш – Струмица – Ново Село да се трансформираат во брзи патишта со 2 Х 2 ленти. Исто таков брз пат треба веднаш да почне да се гради помеѓу Ранковце, Кр. Паланка и Деве Баир. Притоа, под Деве Баир треба да се направи неколку километарски тунел за да се избегнат зимските невољи при преминувањето на 1.200 метри високиот баир. Сето ова треба да се направи во рок од 2 – 3 години! Впрочем, бившата власт на ДПМНЕ неколку пати помпезно најави дека парите и проектите се обезбедени и дека тие патишта веќе се почнати да се градат...!??
4. Сериозно да се преиспита потребата од изградба на железничка пруга кон Бугарија ! Притоа изградбата е предвидено да трае десет години!? Луѓе мои, до тогаш, ако веднаш не се преземат радикални мерки и реални инвестиции, еден милион луѓе ќе се иселат од Македонија и Бугарија, нема да има кој и што да се превезува по таа епска пруга бидејќи во двете држави ќе останат само пензионери и инвалиди од секаков тип...! Најавена е вкупна инвестиција од 900 милиони евра за пругата (550 милиони кај нас и 350 милиони во Бугарија)! Со тие ОГРОМНИ пари патната мрежа од двете страни на границата ќе се доведе на скандинавско ниво, дури и многу други патиша во внатрешноста ќе можат да се обноват. А двата воза што дневно ќе се движат и кои со часови ќе чекаат на границата се навистина непотребни. Мали се растојанијата помеѓу Македонија и Бугарија и затоа железница е непотребна. Впрочем, со месеци немаме железнички сообраќај со Србија, а со Грција тој е симболичен, па не гледам дека бизнисот и граѓаните нешто посебно се пожалија на тоа!
5. Да се размисли сериозно и конкретно дали Македонија и Бугарија конечно навистина можат да станат европски земји. Дали границата помеѓу двете земји може да стане навистина европска, шенгенска!?? Има ли навистина потреба од онакви мунициозни проверки при секое минување на границата или тоа може многу да се упрости и дури и комплетно да се елиминира. Да не заборавиме, Бугарија не е во Шенген зоната и затоа прикаските дека заради нејзиното ЕУ членство проверките се неопходни навистина не држат – Македонците и без тоа ќе бидат контролирани на влез каде било во Европа, од Бугарија без контрола не може да се влезе во Европа! А договор за бесцаринска размена на стоки и услуги треба многу скоро да се потпише! Има ли смисла двете пријателски држави и двата братски народи да бидат оптоварени со средновековни граници и со царински процедури и давачки!?? Дајте, конечно, да овозможиме слободен проток на луѓето, стоките и капиталот. Во 21-ви век сме добога! Бенелукс постигна договор за слободно движење уште во педесетите години на 20-от век, па видовме дека Белгија, Холандија и Луксембург не пропаднаа, ами напротив станаа едни од најбогатите земји во светот!
Да, да, убаво е да се склучуваат договори за добрососедство, сето тоа е добра храна и можност за фалење на администрациите, но, но..., што од тоа ќе добијат конкретно обичните граѓани и бизнисот..!??
Ако не се преземат конкретни чекори веднаш, се плашам дека ќе добиеме едно големо – НИШТО! Само пари за сликање и средби ќе се потрошат! Се сложувате дека ни е доста од такви лажни политики!
Очекуваме конкретни резулатати сега и веднаш!
Емил Анастасов
https://www.mkd.mk/kolumni/kakva-bugarija-kakvo-dobrososedstvo-kakvi-bakrachi
|
А еве што треба веднаш да се направи
