Сливен и Ямбол са като скачени съдове. Разстоянието от табела до табела е колкото между софийските Дружба и Люлин. Даже пречиствателната им станция е обща. Имат сходен икономически профил и той ги свързва повече с карнобатско, твърдишко и казанлъшко, отколото с Нова Загора и Котел. Бургазлии са отделно, те са самосиндикални в югоизточна България, което си го обяснявам с поимъка им, който е съвсем различен. От своя страна Стара Загора е свързана най-вече с Чирпанско, новозагорско и хасковско. Още при комунизма казанлъчани все мучаха, че са механично пришити, отделно, че са най-големия неокръжен град. Както и да различния икономически профил не е чак толкова важен за администратвно делене, стига то да не пресича някакви обособени зони, защото тогава ще е ненужна пречка. Това е много деликатно в нашите условия, защото сме слабонаселена, релефно надробена държава и отделните региони трудно покриват каквито и да е стандарти за брой население.
Ако ще се съкращават областите трябва да са 4, които изброих. С по 15-20 общини във всяка и на пълна самоиздръжка, като държавата им преотстъпва 100% от корпоративните данъци. Цяла Тракия задължително трябва да е един. Ако ще се дели на части, по-скоро нека се обособи "черноморски" регион с Бургас и Варна в него, отколкото да има някакъв перпендикуляр между Сливен и Пазарджик.
|