СДБ/ДБК те тужи, СДБ/ДБК те суди

Според мене она што е најважно во она што го рече Фрчкоски во интревјуто со Гоце Михајловски е во однос на прашањето: Зошто СДБ/ДБК не поднеле кривични пријави против лицата кои ги следеле? Одговорот на Фрчкоски беше фрапантен: дел од работата на СДБ/ДБК бил сузбивање на противуставни активности. Што значи ова? Ова значи дека според толкувањето на Фрчкоски СДБ/ДБК ја има моќта на полицаец-истражувач, јавен обвинител, судија и џелат—што е сосема спротивно на принципите за владеење на правото (чл. 8), за поделаба на државната власт (чл. 8), презумпција на невиност (чл. 13), како и на Член 14 („Никој не може да биде казнет за дело кое пред да биде сторено не било утврдено со закон или со друг пропис како казниво дело и за кое не била предвидена казна.“) Сузбивањето е вид на казна, оти при сузбивањето на дадена активност се пропречува можноста на граѓанинот тој да си ги остварува своите права, а истовремено, постои и економска загуба.

Сузбивањето на активност е „сива,“ нетранспарентна и неуставна мерка. Демократскиот уставен поредок на Р Македонија предвидува дека секој кој е осомничен за сторено кривично дело ќе може да ја изнесе својата страна (чл. 12 и чл. 13), и да докаже дали навистина сторил кривично дело или се готвел да стори кривично дело. Но вториов случај—готвење на кривично дело е уште покомплицирана работа. Тука обвинителот мора да докаже, без да остави простор за разумно сомневање, дека постои план или заговор за криминално делување. Во сето она што јас го имам видено од објавените досиеа—а особено од моето—такви докази не се обезбедени преку примените на мерките тајно следење и тајно следење на телекомуникациски средства.

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите