Цитирам еден Македонец од кајгана форумот.

"Dedo mi bese roden 1907, go pamtam ubavo, doziveal tursko ko dete, pa srpsko, pa jugoslovensko. Bese golem patriot, Makedonec. Znaes li vo edna prilika sto mi kaza, bev 16 godini i pamtam do denes. "Sinko", vika, "ovde kaj nas posle isteruvanjeto na Turcite bese golema beda, golema golema beda. Skopje licese na nekoe gradce vo Mala Azija. Dzamii i kal, toa bese Skopje, ne licese na grad, grozno nesto. Turcite ne unistija. Pa dojde srpsko, i Srbite pocnaa da gradat, ama za makedonskiot narod ne gledaa, ne ugnetuvaa i si otidoaa. Dojde bugarsko, dosta kratko, tie samo edno gledaa, Bugari da ne pravat, Bugari da se vikame. Dojde jugoslovensko i da znaes deka od se sto vidov, bese najdobro. Posle II svetska vojna bese pak golema beda. Imase lugje zivea vo zemunici, kukji bez nikaov patos, na zemja, Makedonija bese siromasna do nemaj kade. A toa sto se izgradi i toa sto se napravi za vreme Jugoslavija za makedonskiot narod, toa bese vo spredba so se sto vidov najdobro. Narodot izleze od teska beda i konecno mozese slobodno da se kaze Makedonec."


Сега јасно ли ти е зошто мораше да биде така прашањето за отцепување од Југославија т.е. независност или не?