|
Се заортачиле двајца луѓе,за да бидат меандџии.На обата беше му ваќала раката,арно,ама еден со друѓи не се знаеле,оти сет таквие.Првио мислел,оти вторио ет чесен от крадење пари,а и вторио беше го знаел,оти првиот ет чесен от таа страна.Бидејќи така еднио и друѓио си мислеле,секој се надеал да укради од дуќанот едно чудо пари од башка ќарот,што ќе си делеа.
Тргнаа на работата со продаање вино и раќија со едно чудо ќар,арно ама еднио кради со пари и пуштај си и во едно бочве со ќиселина слаба,што држале;така и друѓио,што крадел пари,си и пуштал во тоа бочве.
Работија,печелија,цела година и голем ал`швериш напраија.Дошло редот ќе го слагат,за да делат ќарот.Викнале луѓе од еснаот и откоа преслагаа,видоа,оти ќар немало.Бидејќи така,згонџиа да се делат.Се,што имало,го разделија;кога дошло редо од бочвето от ќиселината да го делат,се запнаа двата да го сакаат и секој ватил да го артисрисуат,отколку што не чини.Иднио велел:
-Море,ја јас ќе го земам бочвето,ја чаре не ет,оти многу ми е иктиза(нужно) дома.
И друѓио така велел и така не можеле да се погодат.
Се чуделе еснафсќите луѓе,заошто толку пари секој дава за едно рѓосано бочве.Му притекнало на еднега од луѓето и посигнал во бочвето,да види што има внатре.Кога ватил - полно со пари!
-Трајте бре,браќа,трајте и не карајте се,оти ќаро ви бил во бочва!Извајте си го и делете си ги.
Многу се устрамиле,дека и сетиле,оти обата биле арамии,да се крадат сами себе.
Марко Цепенков
|
двајца ортаци меанџии
