|
|
| Тема |
 Ето защо македонските студенти учат в България |
|
| Автор |
3лoбoднeвнo (минаващ) |
|
| Публикувано | 29.03.05 03:49 |
|
|
|
Интернет-рекет за студенти
Владимир Николоски
Уцена е единствениот збор за да се опише постапката на деканатот на Економскиот факултет, кој бара од студентите да плаќаат такса од 400 денари за да користат три часа Интернет на факултетот или во спротивно тие не можат да се запишат во нова учебна година. 
Се чини дека државните факултети во Македонија никогаш нема да престанат до последен денар да ги молзат и онака скромните студентски џебови. Од нивните џебови се одвојуваат пари за да се финансираат студентските организации чии лидери редовно се од нечиј партиски подмладок и по правило се кријат кога е најпотребно. Студентите одвојуваат пари за штета што ретко ја прават, за студентски списанија што ретко ги читаат, за таксени марки што редовно ги користат и за брошури од кои бруцошите би требало да научат како функционира факултетот...
Деканатот на Економскиот факултет бара пари од студентите со образложение дека ги инвестира во современ компјутерски центар, во кој за 400 денари речиси 6.000 студенти од овој факултет ќе можат по три часа секој ден во учебната година да користат Интернет на 30 компјутери. Милионските суми што секоја година се собираат од студентската партиципација не биле доволни за да се покрие инвестицијата во новиот компјутерски центар. Лага. Дури и ако факултетот навистина нема доволно пари за да се покријат трошоците за новото интернет-кафуле, постојат меѓународни фондови, амбасади и институции што без поголеми проблеми би ја донирале потребната опрема. Меѓутоа, деканатот, според принципот на пазарната економија, решил дека оној што ќе ги користи компјутерите треба и да плати за тоа. Но, што ако еден или повеќе студенти претпочитаат да се служат со интернет-мрежата од своите домашни компјутери? Во овој случај, се чини правилата на пазарната економија минуваат во правила на класичен рекет, за кој веќе реагираа народниот правобранител и Министерството за образование.
Во времето кога во Македонија се носи Националната стратегија за информатичко општество и наголемо се зборува за компјутерска едукација на младите, никој не кажува од каде ќе се обезбедат парите за скапиот процес на трансформација од комуникација со „пусулче“ во имејл-варијанта.
Ако државата го следи примерот на Економскиот факултет, настрадавме.
| |
| |
| 
|
|
