|
БАЛКАНСКО ГАСТАРБАЈТЕРСТВО
Надница за страв
Со години Бугарите ја претпочитаат Грција кога е во прашање емигрирањето. Тешко и речиси невозможно е да се утврди нивниот точен број, а и таа статистика никому не му е неопходна. Се претпоставува дека таму работат околу 300.000 Бугари.
Вистина е дека поголемиот дел од нив се економски емигранти, кои нелегално престојуваат во земјата, со сите негативни страни на тој ризик.
Кого и да прашате од нив ќе ви каже дека причината е само една - немањето никаква перспектива во Бугарија, невработеноста и сиромаштијата! При барањето работа - избор немаат. Согласни се со се. Малкумина се среќни со постојан работодавач. А каде работат - ќе ги сретнете насекаде каде што Грк не би се согласил да отиде.
Берењето маслинки и портокали е речиси бугарски сектор. Нема работно време, нема денови за одмор. И така - додека да заврши сезоната. А платата - најчесто е многу помала од онаа на Грците.
И покрај тоа, Бугарите прифаќаат секакви услови.
Куќните помошнички, кои чистат куќи, чуваат деца, пазаруваат и ја вршат целата домаќинска работа - и тие се Бугарки.
И во тој случај нема работно време и денови за одмор. Но, тие се оние кои добро се снашле, бидејќи добиваат место во визбата за да живеат.
"Тоа го претпочитаме" - коментираат бугарските слугинки, зашто не плаќаат кирија и зачувуваат дел од мизерната плата. Голем е бројот и на градежните работници. Бугари има и во фирмите, каде основна "специјалност" им е мијачи на чинии.
Чувањето болни и возрасни лица е можност, која тука се смета за шанса при барањето работа, затоа што има некаква сигурност...барем привремено!
Во некои области се претпочитаат Бугарите, зашто се работливи и замислете... образовани.
Тие лесно се справуваат со јазикот. Педантни се при извршувањето на задачите, зашто конкуренцијата е голема.
"Берзата" со Бугари обично располага со многу кандидати - и сите се образовани, и сите се согласни на секаков вид работа.
Задоволни се од малку, бидејќи сите тие издржуваат деца и родители во Бугарија. Живеат во крајна мизерија и во постојан страв да не ги уапси полицијата. Тогаш со години нема да можат да ја преминат границата.
А тука, сепак, постои некаква веројатност, да најдат барем сезонска работа.
Се разбира, има и Бугари кои со години сосема легално работат во Грција. Со работна виза и осигурување. Тие се среќаваат ретко. Во тој случај работодавачот е должен да склучи договор, да ги плаќа по европски стандарди, да плаќа осигурување и да го обесштети во случај на несреќа. Тогаш зошто да земе Бугарин во фирмата? Толку би го чинел и еден Грк.
Кога се без работна виза, Бугарите тука се и без секакви права. Понекогаш се случува да не им го исплатат и она малку, што им го должат. И како да реагираш? Да се пожалиш во полиција?
Та нели и самиот си го повредил законот. Статусот на нелегален имигрант те прави незаштитен секогаш и секаде. И се помируваш. Поминуваш преку понижувањето - и повторно на пазарот за работници. такви приказни ќе чуете многу и тие не се измислени.
Најлошо е ако се разболеш. Луѓе сме, секому му се случува. Но за имигрантот тоа е трагедија. Прво ќе ја загубиш работата зашто веднаш ќе земат друг. Во државната болница ќе те прегледаат, но лекарства - нема.
И ако боледувањето продолжи се враќаат назад. Тие и во Бугарија немаат осигурување, но имаат пријатели, роднини. Некој ќе помогне. За повеќе од 10 години, колку што сум во Грција, не сум сретнала ниеден случај Бугарин да работи квалификувана работи или во согласност со завршеното високо образование.
А сонародници со дипломи познавам многу.
Но, нив ќе ги видите на полето, како куќни помошнички, како се грижат за болни и стари лица и мијачи на чинии. Секоја земја ги чува висококвалификуваните работни места за своите граѓани.
И така треба да биде. Инаку Грците се гостопримливи кога се Бугарите во прашање. Бугарите ретко се среќаваат во криминалните хроники.
Работливи се и задоволни од малку и поради тоа ги претпочитаат пред другите странци. Со текот на времето промените во Бугарија се одразија и на однесувањето на имигрантите тука, во Грција. Пред десетина години се сеќавам се водеа страсни политички спорови.
Се читаше нашиот печат и постојано се коментираше за она што се случува во татковината. Сите веруваат дека имиграцијата е привремена... До следните избори!
Сега веќе за политика не зборуваат. Таа и не ги засега. Тука се води борба за опстанок, за место под сонцето... па макар и нека е грчко. И ако ги прашате какво им е мислењето за бугарските политичари ќе ви речат: Остави ги. И едните и другите лажат! Толку години - толку ветувања, и пак мизерија!"
Така мисли и чичко Марин од Монтана. Ветеран во градежните работи. На прашањето за кого ќе гласа на следните избори, ми одговори: "За таа партија која ќе ги испрати пратениците тука кај мене, да видат како си го вадам лебот. Зашто тие сите во Грција доаѓале, но на Олимпијадата и на одмор. А од темните стакла на нивните "мерцедеси" нашата мизерија не се гледа!". Тоа се фактите.
Веста е прочитана
Засега за някои хора още е трудно. Но ще дойде време, когато България отново ще бъде No.1 на Балканите.
Следната цел трябва да е на ума на всички държавници, на всички партии и на целия народ всекидневдно:
Да бъдем най-прогресивната, най-гостоприемната, най-толерантната, най-богатата, най-социалната и най-образованата държава на Балканския Полуостров - с истинска, европейска, конкурентноспособна иконономика и просветено правителство.
Без комунисти, без хрантутници, без "активни борци" ( македонски стил) против фашизма и капитализма - и със Царска Власт! Промените вече са започнали. Дай Боже второ Царско Правителство!
Формулата е проста:
По-малко политика - повече икономика! Защото без силна икономика - да ти кендзам на политиката!
|
БАЛКАНСКО ГАСТАРБАЈТЕРСТВО
