|
А и Дунека нещо го няма да развее храбро байряка с вентилатора, реших да ви представя статия на "македонско сонце", храбро защищаваща посебността на античките.
--------------------------------------------------------------------------------
ИСТОРИЈА
Македонците во "Историја на дипломатијата" во редакција на В.П. Потемкин
ПРЕД ФАКТИТЕ И БОГОВИТЕ МОЛЧАТ!
Пишува: Ранко МАКСИМОВСКИ
Македонија била издигната на ниво на најјака држава на Балканот и се простирала скоро низ целиот Балкански Полуостров, од Егејско до Јадранско море.
Македонија, како држава била ценета, а Македонците како народ постоеле и биле субјект на меѓународна сцена. Никому не му пречело во меѓународните договори да се употребуваат зборовите Македонија и Македонци.
Во првата половина на минатиот век во Русија е отпечатена книгата "Историја на дипло-матијата" во редакција на В.П. Потемкин, а со учество на повеќе руски професори. Во книгата се обработува материјата за постанокот и историјатот на дипломатијата од најстарите времиња, нејзината важност за односите меѓу државите, улогата на државниците и дипломатите за зачувување на мирот меѓу народите, и почетокот на војните. Значајно е што авторите се потрудиле да ги објават дипломатските договори склучени меѓу државите и владетелите од најстарите времиња, а чија содржина, гледано од денешен аспект, побудува интересирање од повеќе причини.
Читајќи го првиот том на книгата привлекуваат внимание две работи кои се однесуваат за Македонија и за Македонците. Првата работа е што авторите при обработката на дипломатската историја на античка Елада (Грција), античка Македонија ја третираат како една од елинистичките држави од владеењето на македонскиот цар Филип II, преку Александар Велики, до Филип V. Меѓутоа, од текстот произлегува дека Елините и Македонците биле два посебни народа и со различни истории, владетели, јазик, култура и белези. Тоа го потврдуваат многу неспорни факти, а нарочно и од говорите на елинскиот оратор Демостен. Извесно време Елините биле под власта на Македонците и тоа за време на владеењето на Филип II и Александар Велики. Исто така, на меѓународно ниво, тие заклучувале и посебни дипломатски договори.
Hanibal bil vo voen sojuz so Makedoncite
Останува нејасно зошто во книгата, руските професори, античка Македонија ја третирааат како една од елинистичките држави, кога произлегува спротивното. Втора работа што привлекува посебно интересирање е објавениот текст на договорот заклучен во 215 година пред новата ера, помеѓу македонскиот цар Филип V и картагинскиот војсководач Ханибал. Имено, во времето од 221 -1 79 год. п.н.е. Македонија како држава била управувана од македонскиот цар Филип V кој бил "енергичен владетел и по карактерот личел на својот прадедо Филип II". Во неговото време, Македонија била издигната на ниво на најјака држава на Балканот и се простирала скоро низ целиот Балкански Полуостров, од Егејско до Јадранско море.
Во тоа време Картагина била град - држава во Северна Африка, со бројни колонии и војнички моќна. Водела повеќе војни со Република Рим, во историјата познати како Пунски војни. Еден од најпознатите војсководители на Картагина бил Ханибал кој се прославил како "генијален дипломат и стратег". Пред да ги започне последните воени напади за освојување на Република Рим, Ханибал склучил разни сојузи со државите и владетелите, со цел да ги добие за пријатели.
ИСТОРИСКИ ДОГОВОР
Од наведените причини во 215 година п.н.е. бил склучен меѓудржавен (дипломатски) договор помеѓу македонскиот цар Филип V и Ханибал. Во првиот том на книгата "Историја на дипломатијата" е претставен текстот на договорот на следниот начин:
Согласно општото правило договорот започнува со заклетви и ветувања да живеат во взаемно пријателство, братство и верност за вечни времиња. "Главниот командант на Картагинската армија Ханибал, син на Хамилкар и сите членови на Врховниот совет на Картагина, од една страна, и македонскиот цар Филип V, син на Деметриј, од друга, се заколнуваат пред лицето на своите богови, помагачи во војната - Сонцето, Месечината и Земјата, пред лицето на реките, пристаништата и водите, пред лицето на сите божества, дека ќе останат за вечни времиња во заколнат сојуз и пријателство и во нелицемерна слога како пријатели, роднини и браќа".
По воведот следува текстот на договорот со кој Македонците и Картагињаните склучиле одбранбен и напаѓачки сојуз:
"Ние, Македонците, нема да им правиме неприлики на своите пријатели и ќе бидеме непријатели на картагинските непријатели". Истите зборови ги повторуваат и Картагињаните по однос на Македонците. Во договорот, пред се, се осигурувала заемната помош меѓу страните во војната против Рим. "Ако Римјаните објават војна на вас или на нас, ние се обврзуваме да си помагаме еден на друг, доколку, се разбира, тоа стане потребно".
"Вие Македонците ќе бидете наши сојузници во војната се дотогаш додека боговите ни даруваат нам и вам полна победа".
Понатаму се најавува дека Македонско-Картагинскиот сојуз е трајна гаранција за мирот и за зацврстување на меѓународните односи.
Во книгата постои фуснота дека договорот е цитиран според Полибиус, Хисториае, VII, 9.
Овде треба да се напомене дека книгата е преведена и објавена во Белград во 1945 година и во Софија во 1946 година со тоа што во српското издание договорот се наоѓа на страница 61, а во бугарското на страница 49.
Овој договор се споменува во македонската историографија, особено кога се зборува за владеењето на Филип V, но содржината не е објавена. Ваквиот договор може да се анализира од повеќе гледни точки и тоа: државен, дипломатски, религиозен, воен и слично.
АПСУРДНИ НЕГИРАЊА
Во оваа прилика, поради актуелноста на проблемот, пишувачот на овие редови ќе се задржи само на зборовите Македонија и Македонци. Во времето кога е склучуван договорот Македонија како држава била ценета, а Македонците како народ постоеле и биле субјект на меѓународна сцена. Никому не му пречело во меѓународните договори да се употребуваат зборовите Македонија и Македонци. Тоа само по себе кажува дека тие постоеле на овие простори од дамнина, пред повеќе милениуми. Тоа го потврдуваат повеќе писмени документи, археолошки предмети, а во најново време тоа експлицитно го докажува и науката за генетика.
Filip V bil "energi~en vladetel i po karakterot li~el na svojot pradedo Filip II"
Меѓутоа, каква е состојбата денеска, како сегашните генерации Македонци ова прашање го доживуваат!? Се оспорува името на Македонија и Македонците и тоа не само од некои балкански квазинаучници и политичари, туку и од подалеку, па и од некоја меѓународна кризна група, составена од истрошени политичари. На оваа тема толку простор и се дава во медиумите, во јавниот и политичкиот живот, што е просто зачудувачки. Произлегува како Македонците да се некои нови "Марсовци", па не им се знае ниту коренот, ниту стеблото. Се негира нешто што постои на овие простори со милениуми и е ноторно по многу нешта. "Пред фактите и боговите молчат" - вели народната поговорка. Македонците, како народ, постоеле од памтивек и тие имаат своја богата историја, култура, јазик, писменост и сите други атрибути кои можат да му се препишат на еден цивилизациски народ, многу повеќе од оние кои се трудат да го оспоруваат.
Земајќи го како повод наведениот дипломатски договор помеѓу Македонците и Картагињаните, во форма во каква што е објавен во првиот том од книгата, треба да се потсетат сегашните и идни македонски државници, дипломати и политичари дека треба априори да отфрлат секакви разговори околу евентуалната промена на името Македонија и Македонци, затоа што тоа претставува свето име за овој народ кој секогаш живеел на овие простори. Историјата никогаш не може да се избрише. Сите оние кои, на кој било начин, сакаат да го негираат или променат името на овој народ и држава, да се сметаат за непријатели. Такви луѓе немаат пријателски однос кон Македонецот и во заднина имаат лоши намери. Поновата и најновата историја тоа повеќе пати го докажале.
--------------------------------------------------------------------------------
Каква е состојбата денеска, како сегашните генерации Македонци ова прашање го доживуваат!? Се оспорува името на Македонија и Македонците и тоа не само од некои балкански квазинаучници и политичари, туку и од подалеку, па и од некоја меѓународна кризна група, составена од истрошени политичари. На оваа тема толку простор и се дава во медиумите, во јавниот и политичкиот живот, што е просто зачудувачки. Произлегува како Македонците да се некои нови "Марсовци", па не им се знае ниту коренот, ниту стеблото. Се негира нешто што постои на овие простори со милениуми и е ноторно по многу нешта. "Пред фактите и боговите молчат" - вели народната поговорка. Македонците, како народ, постоеле од памтивек и тие имаат своја богата историја, култура, јазик, писменост и сите други атрибути кои можат да му се препишат на еден цивилизациски народ, многу повеќе од оние кои се трудат да го оспоруваат.
--------------------------------------------------------------------------------
По воведот следува текстот на договорот со кој Македонците и Картагињаните склучиле одбранбен и напаѓачки сојуз:
"Ние, Македонците, нема да им правиме неприлики на своите пријатели и ќе бидеме непријатели на картагинските непријатели". Истите зборови ги повторуваат и Картагињаните по однос на Македонците. Во договорот, пред се, се осигурувала заемната помош меѓу страните во војната против Рим. "Ако Римјаните објават војна на вас или на нас, ние се обврзуваме да си помагаме еден на друг, доколку, се разбира, тоа стане потребно".
"Вие Македонците ќе бидете наши сојузници во војната се дотогаш додека боговите ни даруваат нам и вам полна победа".
--------------------------------------------------------------------------------
Gore
Copyright © 2002 "МАКЕДОНСКО СОНЦЕ"
|
Понеже фи-ромите преминаха в глуха защита...
