Уште пред некое време на БигБлу ти бев рекал ( а и секогаш сум го поддржувал) дека националната припаднос има пред се културна и воспитателна база. И най–античкиот македонец, да препоставиме, ако додека е бебе го дадат некаде на отчуване во андалузка фамилија ке биде най горд андалузин... "Дайте ми едно дете да го воспитавам до 7 годишна возраст, па потоа да го зема кой сака" беше рекол еден језуит.

Дека се лјутам пошто во Бугарија имало различни гени па не ти е точно. Па јас еден од срекните, дека зна што има во себе Габровски, Тракийски, Грчки и се предпоставува (пошто тако ми е од Оряхово на Дунава) и некакви румунски гени. За разлика од тебе мене ми е малко значајно кој што работил кае балканските простори во античноста, пошто потоа не ставили некаков железен зид па вака да запазат античкиот ми ген. Културно сос овие луге исто немам никаква поврзаност (како и со прабугарите од Волга). Па сури и да има некаква приемственост не ми е воопшто значајна пошто не знам за таква или таквата е добила сосема друга смисла (нестинарството, кукерството кај нас се безспорно сос езочески корен, мама сега наместо рогови и суви прилепи разнасат икони) тоа е се етнокултурна метаморфоза.

Кон каква нация се чувствувам припадник? Кон денешната бугарска нация таква каква се е особила во последните 200–250 години – генетичен микс сос задничко сознание, чувство за задничка култура, език, идеали, и визия и највеке – common set of cultural and civic values.

Дури и еден црњак да се прогласи за Бугар по свес немам никаков проблем. Куриозно е дека знам таков. Името му е Јум, осиновен и отгледан од Бугарска фамилия, страстен навијач на "Левски" София и пламенен патриот... За пример на много "генетички" Бугари кои кога стапнат во САД и се сметат за нешто различно и запретуват на децата си да учат јазикот на дедо Вазов...

It's all in the mind Kosta, all in the mind...

Затоа јас немам проблем сос постоенето на денешните македонци. Имам проблем сос визијата им за минатото и сос параноичниот сремеж да донесат от десет кладенци вода за докажат (пред се на себе си) дека се стар, посебен, генетички, исторички и каков ли не феномен, кой еден (од сите на Балканот) се запазил чист како сос некаква магија преку вековите и иљадолетијата, како да е не посебен етнос, току посебен билогичен вид, неподатлив на мешане сос Хомо сапиенс и неподатлив на културна интерференция. Само така може да се обйасни таква мера на посебност.

За нас бугарите јас сам ти кажувам: генетичка и културна смес от много составки сполучливо дозирани во една целост –како и секоја вкусна гозба...

Зато сме и поминали през вековете изменјајки се, прифаќајки нови идеи, пробвајки овије идеи, правејки грешки, учејки се од грешките, оставајки само овие идеи кои работаат, отворени за промена, за сомневане, за внатрешни и надворешни противоречија – вечно измењаштата се вов времето константа (ако ми сфаќаш мислата). Нација инклузивна, евољуирашта, нација како пулсирашта кардиограма, сос возходи и падови – жива, а не замрзната за иљадо години во некаква глациална реликва, како што вашата сака да се представи...

Се усеќаш колко е смешно ова, што вие промотирате? Ако не беше толку жалко...

Вовата