Ti kazvash da izpolzvame tova koeto imame da im pomognem. (na makedoncite) Не го реков тоа. Мислата ми беше: тоа што ти го дал Господ ти е дадено на заем и не е твое. Найдобриот начин да се оддолжиш за тоа што го имаш е - дарбата да я употребиш за да му помогнеш на твойот ближен. Тоа е општа хумана порака содржана во евангелието. Не реков дека барам помош од България за Македония. Тоа би значело дека мислам, оти Господ на българите им има дадено повече одколку на македонците и дека македонците се сакати па треба да им се помага. Ги читав твоите прилози на форумот "big blue". Ми се допадна тоа што го кажуваш, но и ме изненади колку негативни одоговори ти беа вратени. Тоа ми кажува нешто за помошта што никой не я сака. Ти одиш со намера да дадеш, а те примаат како да сакаш да земеш. Очигледно, нешто не е добро кога една добра намера бидува разбрана како да е неприятелска. Ке згрешиш ако вината я бараш исклучиво во грешната история со коя се закрмени Македонците од вардарско. Во системот во кой ти си израснал има исто така нешта кои се пречка за нормална комуникация. Начинот на кой го имаш разбрано мойот пост ми дава патоказ за една од тие пречки: дека на твоите братя отаде Осогово гледаш како на недораснати, и помошта што се очекува од тебе е од таков вид, како нормален човек што треба да помогне на инвалид. Во обратната насока, слични, но не сосема исти се мислите на Македонците кон българите: како на хора исто така недораснати да разберат се, но не треба да им се помага, туку да се браниме од нив, зашто сакаат да ни земат се. Мислам дека дискусиите на интеренетот се одличен начин да ги разоткриваме причините за недоразбираната.