Леле, колко съм се смяла.... до сълзи!
У нас и тримата ръсеха и продължават да ръсят бисери, ще ми се да споделя няколко.
Тони казваше ЛЯ на всичко, което се пие. Сега Фифо, съвсем независимо от него употребява същата думичка. Имали сме също УАКАЧИ - възглавница, УОМЧЕ - филмче, КУАКА - котка, КАКО - татко (много смешно когато имаме гости и той почне да вика на баща си "како"). А Фифо, понеже до скоро не можеше да казва "Ф" си викаше ПИПО или като почне да ни изброява "Мама, Како, Нинка, Тони, Мой"
Линка пък, като беше на 2 години по едно време почна да моли баща и да и сипе нафта. Колата ни е дизел и ни отне доста време да зацепим че, всъщност иска Фанта.
А от няколко дни големия ми син се е побъркал по костенурките нинджи, ходи непрекъснато с раница, в която си е натъпкал възглавницата и се катери по покъщнината, скача, премята се, ходи на ръце и изобщо всячески дивее вкъщи. Като дойде при мен в кухнята и се опита да се качи на масата му се скарах, "Тони, не се дръж така!", а той ме погледна едно учудено и каза, "Ама, мамо, така се държат нинджите! Особено ако са костенурки!"
Има още мноооого, скоро ще се сетя и ще пиша пак
|