При избора на име за детето, с мъжа ми подходихме по следния начин: първо,. решихме името да не е нито типично българско, нито типично словенско, т.е. трябваше да е познато и в двете държави и да не звучи странно на някой от езиците. Съобразихме се с някои местни особености, което наложи отпадането на определени имена (напр. думата "нора" тук означава луда и така имена като Нора, Елеонора отпаднаха). Освен това решихме, че не се знае един дете къде може да се отзове детето ни и затова мислехме, че е добре името да е познато в световен мащаб. Така стигнахме до имена като Александър и Денис. Иначе аз имам проблем с мъжките имена, много малко ми харесват, между тях са Теодор, Ерик (но вече имаме такъв в семейството), Кристиян, Себастиан, Валентин. А от женските имена пък ми харесват ужасно много, вярно, че не всички са български: Албена, Анабела, Ана-Мария, Ванеса, Вивиана, Франческа, Сандра, Екатерина и мн. други. И задължително като избирахме име гледахме как ще звучи с фамилното.
|