|
Първо си мисля, че не трябва да се срамуваш. Свалянето на памперса не е някакво съзтезание, в което победители са първите. Когато го свалите - тогава. Ако ли пък някой познат се опита да ти каже нещо по въпроса - демонстративно го игнорираш и толкова!
Освен това според мен е ИЗКЛЮЧИТЕЛНО ВАЖНО детето да не разбира за тревогите ти. Напишкало се - напишкало. Чистиш и се усмихваш. Не трябва да остава с впечатлението, че свалянето на памерса е някаква голяма война, в която може и да се провали.
Струва ми се, че проблемът е не, че не може да стиска, а че пие твърде много вода, а освен това няма изграден навик да се буди, когато й се пишка. На твое място първо бих намалила водата. Можеш да измислиш някакъв ритуал, по някакъв повод, в който демонстративно да я обявите за вече много порастнала и да изхвърлите заедно шишето или да го подарите на някое детенце дето си няма, или да го забравите на морето или нещо такова. От там нататък - никакво връщане назад. Ако й се пие вода - става и пие от чаша. Преди около два месеца ние се отучвахме от нощното кърмене, та имам опит в нещо подобно. Първите две-три нощи бяха почти безсънни. Постепенно детето разбра, че нощем циците спинкат и се примири с това. За около седмица се справихме (като за сметка на това увеличихме гушкането, за да не се чувства детето отблъснато). Сега спи много по-спокойно. Но ти трябва да си убедена в правилността на това, с което се захващаш, защото тя усети ли несигурност от твоя страна, няма лесно да се примири и ще продължава да си иска шишето.
После вече можете за се захванете с нощния памерс. Сещам се за две случки. Едната съм я чела тук , но не помня коя мама я беше писала. Момченцето й имало проблем с нощно напикаване и лекарката им препоръчала много интересен подход. Вместо да намаляват водата им казала да увеличат даването на вода, но в по-ранните часове на деня. И после да не подтикват детето да се изпишква често, а колкото може по-рядко, за да се научи да се стиска. Спомням си, че по този начин бяха преодоляли проблема доста бързо.
Другия случай е с племенничката ми. Идва си от щатите тук на 2.5 години и пак така като вас - само с нощен памерс. Излизат с баба си на разходка и тя й купува някакво топче. И на следващата сутрин, когато детето пак било с мокър памперс баба й казва - "А, прибирам си топчето! Аз да ти купувам подаръци, а ти продължаваш да се напишкваш". И от следващия ден е суха. Това обаче е малко рискован подход според мен, защото трябва да си абслютно сигурна, че ако иска, детето ще успее да се устиска. Ако се провали един-два пъти си мисля, че би имал обратния ефект.
Но при всички положения малка доза стрес обикновено оказва благотворно влияние. По моето детето съм забелязала, че най-големите си постижения ги прави, когато сме някъде извън къщи. Просто смяната на обстановката изостря сетивата им.
Та моят съвет е - махнете първо шишето, а после с памперса ще се справите доста лесно.
|