Не искам да обвъзрвам никого с мението ми, не съм лекар, само споделям мислите и, затова не се засягай, моля :)
Раждането за едно дете е голямо натоварване, направо си е стрес.
Доколкото си спомням, четох, че по времето на раждането натискът върху бебето е много силен, налягането е огромно. Представи си как това малко телце с часове наред трябва да бъде притискано и изтласквано през тесния родилен канал, който е едва 10-ина см. широк.
Бебето е живяло 9 месеца на топло, уютно, тъмно... било е на сигурно място и се е чувствало комфортно.
То не е виждало дневна светлина. С раждането то бива изложено на светлинен стрес, шум, който не познава, студено му е, гърдичките и дихателните пътища трябва да се отворят, то трябва да се научи само да диша!
Обрязването, доколкото знам, е доста болезнена интервенция. В някои страни то дори се прави без упойка. Представи си само какво означава всичко това за едно новородено бебе 
Дали, ако детето бъде обрязано след раждане, би било по-лесно поносимо, имайки предвид самото раждане, отколкото ако детето е по-голямо, но напълно възстановено от стресовото раждане? Аз лично не мисля...
|