Севрняшка разгрявка за работата на комисията.... / Политика, Свят / Македония

Пишува: Бранко Тричковски

Да речеме дека Гоце бил Бугарин. И Јане. И Даме. И јазикот. И целата историја.
Што е многу веројатно во смисла на политичката, административна, културна и институционална стварност во која Бугарија е многу посилна во однос на софиското потстанарство на македонското револуционерно дело, на богатата фолклорност и на проникливоста на некои патеписци.
Од пред сто години!
Јас би одбрал да бидам поаристократичен.
Ќе го чекам денот кога Урсула ќе и го дава европското свидетелство на Македонија.
На свеченоста ќе се наредам до Ангела Меркел и во еден момент нема да пропуштам тивко да и речам:
“Ете, драга Ангела, гледате ли какви убави плодови растат на бугарска земја, во нашата култура и историја, Заев можеби не е, но татко му сигурно бил Бугарин!”
“Даааа?!”-ќе почне благо неутрално и незаинтересирано да се чуди германската канцеларка, на што јас би додал:
“Да, госпожо канцелар, до пред неполни сто години Македонците беа Бугари, но ние се радуваме дека израснаа во вака убава, пријатна, културна и напредна нација.”
“Многу се талентирани и културни”, ќе рече Меркел, “никогаш не би рекла дека некогаш биле Бугари, но океј, ме радува вашата радост и дискрецијата со која се радувате и внимавате на достоинството на луѓето од Северна Македонија.”
Потоа на свечената вечера ќе гледам да му пријдам на Бајден.
“Господине Џо, дали знаете дека Мис Стон, по планините ја шетале Македонци кои биле Бугари!?”
“Ха, можно е, Шерон обожава да се шета по планини и по кревети”, ќе рече Бајден сркајки од бурбонот.
Ете, тоа би бил тој, јас го викам, аристократски однос.
А не вака: Признајте дека сте биле Бугари, мјаку ви ебам македонска, или ќе ве задавиме!
Не е убаво така.
Па, тоа е елементарно непристојно.
И некултурно поведение.
Без стил.
Заканата со смрт избива пред фактите со кои располагаат Бугарите.
Зашто, ако се бугарските наоди за историјата точни, со моќните балвани на европскиот пат на Македонија, тие се закануваат дека ќе им ги скршат нозете на своите деца.
И главите.
Светот не е во состојба да поднесе толкаво и такво насилство.
Дури и во времето на короната.
Океј, Самоил бил бугарски цар, Гоце бил Бугарин, веројатно и баба му на Гоце, како и баничанката над која го примил смртоносниот куршум, ВМРО, но оставете ги децата да си ги побараат родителите, ако се богати, ако биле добри, ако не ги тепале кога биле мали, тие ќе ги пронајдат, никаде нема некој постар да бара од некоја помлада да признае дека му е вонбрачна ќерка.
Што ја скршил од мавање.
Вие, драга министерке, се однесувате кон Македонците како Харви Вајнштајн кон Салма Хаек: Или секс или нема филм!
Како богат спонзор кој донирал еден шлепер лего коцки во Домот за деца без родители и потоа секој ден оди да им вика дека тој им ги подарил тие коцки и дека може да им го затвори домот ако не признаат дека коцките се негови. Заедно со Универзалната сала што тој им ја дал за да пеат на “Златно славејче”.
Курац фини што ќе пеат ако не признаат дека салата е на Каракачанов.
Ало, Захариева, чуваме ли се.
Ние не можеме да признаеме ништо.
Да речеме дека Гоце бил Бугарин? Тоа е како да барате да признаеме дека филмот што не сме го гледале бил добар. Или лош! Освен тоа кој во Македонија треба да признае кој се бил Бугарин.
Односно дали сите и се било бугарско: Претседателот, премиерот, народот, граѓаните, револуциинерната ќелија од кафето “Корзо”, кој!?
Јас сум веројатно најпресретливиот човек по тоа прашање.
Јас би потпишал секаков список што ќе ми го доставите затоа што ви верувам. Јас знам дека имате сто шлепери материјали на кои ние (не)можеме да се спротивставиме со три писма и пет реплики. Уште повеќе, спремен сум да потпишам бланко список на бугарски личности, феномени и настани што Македонија и Македонците ги македонизирале.
Обаче, немам овластувања.
Ако ја блокирате, драга моја Захариева, Македонија ќе го загуби својот идентитет, а Бугарија ќе ја загуби Македонија. Трајно. Во Третата светска војна нема да има каде да влезете. А мислам дека ќе се загубите и себе си. Македонија е бугарска само во мечтите, на мала или малку поголема дистанца од стварноста.
Тоа не е малку.
Таков е вселенскиот ред на нештата.
Зошто инсистирате волшебниот свет на мечтите да го замените со вулгарноста на животот.