Темата за договора така се разшири, че в нея се обсъждаха всякакви въпроси, повечето исторически, но главно как се появяват нови нации и т.н.
Да си кажа моето мнение, въпреки че това мнение никого не интересува.
Македония се отдели от Югославия и трябваше новата, независима държава да се впише в списъците на ООН.
Бягайки от българите македонците се вкопчиха в идеята, че корените на тази държава са в Македония отпреди 2400 години. И от трън та на глог, попаднаха на гърците, които направо обявиха вето.
Защо македонците бягат от българите. Чета из интернета: Гърците искат да няма Македония, т.е.да я снема. Едно име имаме и не го даваме. Което според мен е погрешно предаване на информацията.
Българите са още по лоши. Гърците не ни дават името, а бугарите ни взимат душата. Което също е грешно пренасяне на информацията.

Поздрав соф мак, малку бев отсутен овдека. Не бегаат Македонците од Бугарите бидејки мнозинството веруваат дека немаат голема врска со Бугарите. Е сега дали е тоа точно? Мнозиство Македонци не ги интересира историјата во некакви детали и длабочини, како и впрочем мнозинството на луѓе генерално.
Во сршта на проблемот помеѓу Бугарија и Македонија е статичната престава на идентитет. И кај едните и кај другите. И тогаш и денес луѓето биле повеќе слојни како што кромидот има повеќе слоеви. Само што кромидот ја има сржта а кај луѓето и тоа се менува со времето. Прашај некој што имал пар разводи на бракот, ако не ми веруваш.
Некој си таму православен словеноговорен во 1870 во Битола имал сигурно повеќе слоен идентитет, битолски, регионален ( Пелагониски?), македонски, бугарски, словеноговорен, православен итн. Некои пак имале малку поинаква верзија (некој ќе каже погрешно или вештачка), нпр гркомани, србомани итн.
Спорот се сведува помеѓу едните и другите на подвлекување на еден идентитет и занемарување на другите идентитети и проектирање на таква состојба длабоко во минатото. А всушност решението е да се прифати променливоста и многуслојноста. Луѓе сме а не ликови од некаков цртан филм.
Само тоа нема да се случи бидејки во основата на секоја балканска историографија е некаков мит барем 1,000 години стар, со функција да одржува граници и контрола врз масите кој ги спомнав на почеток. Бидејки ако се прифати таков став не само што ќе ка уништи тензијата помеѓу Македонецот и Бугаринот, туку многу поопасно, кој ќе биде лепакот помеѓу еден Охриѓанец и Струмичанец, или некој од Софија и Варна да бидат во една држава?

Протостраторе, Ванчо Михайлов и през 1990 година твърдеше, че е българин. Мани, ами твърдеше, че и целото ръководство на ВМОРО са били българи. Даже Димитър Влахов твърди вече в Югославия, че това с изобретяването на македонците през 1934 и 1944 г. е било политическа грешка. Тоа ќе го доведе дури и Димитар Влахов во 1948 година на седница на Политбирото, кога говореше за постоењето на македонска нација, да рече дека во 1931-32 година е направена грешка. Сите тие ветерани останаа само на нивото на политички, а не и на национален сепаратизам.

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите

Редактирано от jingiby на 14.08.17 16:48.

В старите български паспорти имаше: народност. В новите лични документи няма самоопределяне.
Т.е. възприехме нещо от членството си в ЕС.
Чета съобщения: Х на брой българи са експулсирани от страната У, поради криминални действия (например джебчийство). На всички у нас е ясно, че става дума за цигани, но идентитето вече няма значение. Личните му документи са издадени в държавата България

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите

Разхождайки се из Фейсбук попаднах на едно изказване на моят дедо, направено през 1961 година. Той почина 1962.
Из писмо на на многозаслужилия илинденец Георги Попхристов (1876–1962), член на ЦК на ВМРО, прочетено по радио София по случай 58-та годишнина на Илинденско-Преображенското въстание (1961):

„... Едно само ми е много тъжно: че някои неуки или зле осведомени млади хора, извън пределите на България, в разни свои писания изкривяват истината за целите и стремежите на нашата борба и дават превратни тълкувания на историческите факти.

Особено ме боли злонамереното твърдение на тия хора за народностното чувство на моите другари – че не били българи, дори че в критиките си срещу Българската екзархия за някои недемократични порядки в нейното управление те проявявали антибългарски чувства... Основоположници на тази организация (Вътрешната революционна организация) бяха прекрасните учители и културни дейци – Гьорче Петров, Даме Груев, Гоце Делчев, Иван Хаджиниколов, Петър Попарсов и редица други.

Те можеха ли те изобщо да допуснат тогава, че един ден тяхното българско народностно чувство ще бъде отречено в родните им огнища от невежи или измамени хора? Колко болно ми стана от всичко това! Да се бориш за човешки права и за другите народности в родината си – власи, евреи, гърци, турци, албанци, цигани – и след това да те отрекат като българин, тебе, най-големият борец за свободата на своята земя! Има ли по-голяма трагедия от това и по-голямо светотатство пред делото на Илинден? Но истината никога не остава докрай в забвение...

От мястото, на което се намирам сега, в своя дълъг 86-годишен жизнен път, минал през огън и страдания и случайно останал жив, мога да изкажа дълбоката си вяра, че идеалът на Илинден ще бъда постигнат!”

Значи за некои, една идентичност е пред другите идентичност. Барем во одредено време, за некои тоа е цел живот. Бугарската идентичност е пред другите кај Иван Михајлов, нпр. Кој знае, можеби ќе беше различно да живееше во СР Македонија, или на пример да по некое чудо Хитлер победеше, а тој беше ставен на чело на Македонија во 1944 (каков и беше планот) после промена на страната во Бугарија. Димитар Влахов е висок сојузен функционер кој умира во Белград, сигурно не му сметало до толку такво решение. И впрочем сеедно, што значи тоа грешка е направена во 1931? Воколку беше направена друго истакнување на друг идентитет , ќе имаше поразлична конфигурација. Примерот на Битолчанецот од 1870, ако имаше Пелагониска држава/народ, ќе се гледаше на македонската и бугарската идеја како нешто грабливо, а ако пак имаше све-словенска или све-православна држава ќе се гледаше на македонската и бугарската идеја како некаков анахронен партикуларизам.

Силно...

Ке повторам посебно за тебе...
Битолчанецот от 1870г. со идентитет битолчанец, пелагониец, македонец, православен... Като отиде во селото Магарево до Битола, каде лугето се со истите идентитети... ама неразбира и еден збор шо говорят... Има ясна идеа за етнички идентитет и свойот и на околните.
Во югославия намерно го мешаха етнички со национален идентитет.

Етничкиот идентитет е ова - език, култура, традиции. Едни и исти. И ти си етнички идентичен со тие шо имат како тебе истиот език, култура, традиции...
А како самоизеснуване ако имаше кинезко училиште во Битола... лугето шо се учеха там ке се самоизеснуваха кинезци...
Ама ке имаха ли разлика со лугето от Прилеп кои не се изеснуват кинезци? Не! Езиково, културно, исторски и по традиции се истите како тие от Прилеп.

Националната индоктринация(возпитание) го има во сите държави, ова е темел от постоенето на националната държава. 70 години индоктринация во Югославия неможа да ги направи албанците и сърбите и хърватите да се чувстват еден народ... Заштото етничките и верските разлики се очеигледни...
Не е проблемот дека Р.Македония гради македонски идентитет. Проблемот е ова идентитет граден под шапката на Белград, во корист на Белград. Затова е секогаш антибугарски и скриено сърбомански. И веке 26 години независимост нема промена от овой сърбомански македонски идентитет - да се знае кои се господарите во Вардарска Македония.

Па ти велам, кога луѓето ќе разберат дека ништо не фиксирано за век и веков , многу порелаксирано е да разберат дека се многу поврзани него што сега си милсат , полесно е да се прифати дека например во втората половина Македонците и Бугарите се многу блиски, мнозинството се за заедничка држава, еден народ итн. Од друга страна е полесно да се прифати како покасно таа ситуација бргу се менува во сосема спротивна насока. Тоа ти е како брак - си бил женет па си се разведел. Можеш да да имаш судска одлука да не смееш да бидеш до сопругата поблиску од 10км, а можеш да имаш и приателски односи и да се грижиш за заеднички работи - децата на пример.

Тогава махайте Делчев от химна, слагайте Пулевски, стискаме ръцете и се разделяме завинаги като добри познати....ама Делчев ви е нужен, и аз не знам точно за какво....

Ако се Бугари, арно - ќе се разберам...