Форумов се полни со глупости ........ / Политика, Свят / Македония

Колумна

Тажните тропи

Ќе функционира онака како им покажуваат Полјаците и Ирците: со потисната омраза кон ЕУ (која претходно ги малтретирала) на која се приклучиле од егоинтереси. Дали може „малтретирана земја“, малтретирано дете да се развие во нормална индивидуа кога ќе порасне - стане член на клубот?

Клод Леви-Строс во својата книга „Тажните тропи“ е изненаден и разочаран од целосното отсуство на комуникација со домородците кои ги среќава во бразилските прашума. Немајќи ја шемата на општите симболи и структура на комуникација, која ќе ја развива подоцна во „Дивата мисла“ , Клод е депримиран од ѕидот меѓу него и нив. Такво едно запрепастување имам од нивото на себеразбирање, толкување на политичките стандарди во ЕУ и нивното претседателство, деновиве, драги мои! Има нешто длабоко погрешно во политиката на Европската Унија кон Македонија , кога по години на влијание-приспособување, ЕУ со своето одбивање, ароганција и кастински двојни стандарди, предизвикува спротивен ефект од посакуваниот - ја доведе Македонија во ситуација да има влада со изразито националистичко-популистички профил . Го уназади државниот имиџ, нејзиниот реформски капацитет и цивилизираност.За кога тоа се случи, да ја запечати нејзината профилираност со ставот дека е тоа ... недемократска земја ... (Саркози)?! Европскиот став за нашиот идентитет е дека тој не е стабилен и дефиниран и дека за него ќе сме се бореле откога ќе сме влегле во ЕУ?! Има нешто длабоко погрешно во политиката на ЕУ, кога за модел на односи кон земја апликант го промовира „грчкиот модел“. Модел на хистерија, еготрип на национализам, етничка насилна, хомогеност и омраза-уцена. Кога го наградува патетичниот модел на опсесивно политичко уценување и зафркавање на мала мирољубива, проевропска и мултикултурна земја - Македонија , само заради опсесијата со нејзиното име! Зад поддршката на тој модел сега се реди - редот на земји што се готват истиот да го пробаат, некои и кон Македонија исто така.

Како мислат дека ќе функционира утре, кога земјата ќе влезе во ЕУ, логичкиот стандард кој како папагали го повторуваат ЕУ бирократите: ... Грција е земја-членка, а Македонија не е и „соодветно“ на првата и' е дозволено се', дури и најголемата глупост и гадост? Ќе функционира онака како им покажуваат Полјаците и Ирците: со потисната омраза кон ЕУ (која претходно ги малтретирала) на која се приклучиле од егоинтереси. Дали може „малтретирана земја“, малтретирано дете да се развие во нормална индивидуа кога ќе порасне - стане член на клубот?

Има една потсвесна омраза на влијателен дел од ЕУ кон моделот на мултикултура во Македонија . Него сакаат да го направат крајно неатрактивен, кризен и неуспешен. Модел што нема да ги насочува нивните внатрешни проблеми кон слична разрешница. За Грција политичкиот систем на Македонија е „ноќна мора“. Исто за дел од земјите во ЕУ ( Франција особено иако се прави арогантна). Ако ние успееме, тие ќе треба да одговорат пред себе и другите зошто тие шират модел на етничка хомогеност до хистерија и дали е само тоа - нивното споиво со демократијата и човековите права.Ако не го разбереме ова, нема да можеме да разбереме зошто толку не не' сакаат . Нема да можеме да се „смириме“ прифаќајќи го тоа како судбина, нивна слабост, нивен проблем. Тоа не е наш проблем, иако ние сме жртвата. Истовремено тоа не може да се открие само од површинскиот слој на проблемите што ги имаме. Нашиот евентуален успех е сериозен аргумент дека демократија со мултикултура е споива во новата теорија на либералната правда. Дека е можен балансот меѓу индивидуалните права и правдата за етничките заедници.

ЕУ во повеќе кругови, со повеќе брзини, во оваа перспектива е веројатно се' што преостанува. Владата на Македонија продолжува во свој манир да импровизира со цел подобрување на својот рејтинг пред фазата на смена на името, кое според странски аналитичари, оправдано се концентрира во новиот премиер (тој, според „Гардијан“ е надеж за Грција). Сега се жртви Егејците.Со манир на брза храна, им ја фрлија идејата за „отворање на егејското прашање“ во преговорите со Грција. Владата е бескрупулозна, а воедно губитник. Ова „отворање“ ќе се соочи со нов неминовен пораз и со разочарување на Егејците кои ќе бидат повторно изманипулирани. Наместо да направат државен проект со намера сериозно и во контекст на очекувана тешка борба да ги задоволат имотните побарувања на Егејците во Беломорска Македонија, Владата фрла „чифтиња“ , а потоа бара одговори.Одговори и' даваат јавно во принцип оние на кои оваа влада им е длабоко одбивна (експерти и интелектуалци кои се во директен судир со оваа авторитарна власт, бидејќи оваа власт нема експерти што нешто знаат за било што, па и за ова прашање) се од пуста обврска кон јавноста или од срамот што нивните сограѓани од егејско потекло повторно ќе се соочат со измама од властите.

Љубомир Д.Фрчкоски