Още примери / Политика, Свят / Македония

из много македонски медии. Ярък пример:

Коментар

Премиер од Илиенци

Македонија од вчера де факто нема премиер.

Владо Бучковски, државјанин на Република Македонија, лидер на СДСМ, професор на Правниот факултет и сегашен претседател на Владата на Република Македонија, го урна сето она за кое сонувале генерации Македонци, се бореле, жртвувале, умирале. Владо Бучковски бесрамно во директна спогодба го предаде и го продаде Илинден, најзначајниот датум во поновата македонска историја. Неговото значење го посла како црвен протоколарен килим пред нозете на бугарскиот премиер Сергеј Станишев.

Македонија не е приватна држава на Бучковски, без оглед колку тој и неговите министри работат по принципот „државата, тоа сум јас“. Националната историја не е ниту негова ниту партиска брошура за достигнувањата на СДСМ, за да му ја дели на секој странски гостин како локум со кафето. Бучковски не е овластен да решава сам од свое име со кого ќе го празнуваме Илинден. Ако сака да слави со Станишев, тоа може да го прави на домашна слава. Само таму може сам да решава со кого ќе јаде сарми и гурабии.

Граѓаните на Македонија не се четвртоодделенци, исто како што ни историските датуми не се изборно овошје за да прави со нив зеленашка трговија. Со кванташката логика што ја демонстрира за најважниот дел од македонската историја, Бучковски докажа дека нема никаков морален и политички кредибилитет и интегритет да ја претставува Македонија од името на нејзините граѓани.

Светите Кирил и Методиј можеме да ги славиме заеднички со Бугарија и со половина од Европа, затоа што нивното дело и значење ги надминува границите на Македонија. Илинден - не! Што ќе слави Бугарија на Илинден? Ослободувањето на Македонија од турското ропство? Секоја чест и почит за поединци-Бугари (оние што така се чувствувале или така морале да бидат запишани), за Албанци, Власи и припадници на други народи или етнички заедници што учествувале во Илинденското востание. Ним ќе им се заблагодариме, овде, во Крушево, во Македонија.

Ако Бугарија е восхитена и инспирирана од делото на македонските илинденци, може да испрати делегација што ќе се поклони на нивните гробови и ќе оддаде почит за нивното дело. Така како што оддадоа почит бугарските граѓани што стоеја простум кога се пренесуваа коските на Гоце Делчев од Бугарија во Скопје. Бугарите можат да изразат почит кон Илинден со тоа што нема да ги спречуваат Македонците да се поклонат на гробот на Јане Сандански, со тоа што нема да им праќаат „маргиналци“ со националистички и асимилаторски пароли, со тоа што нема да го поттикнуваат државниот обвинител да ги суди Македонците, а заводот за статистика да ги брише од листите за попис. Така се слави Илинден. Она што Бучковски не го разбира е дека на Бугарија не и' важен празникот, туку контекстот од „празнувањето“.

Бучковски, кој, за жал, лета во воздух и кога не е во владиниот авион, не направи ништо друго освен што најави потврда на бугарската теза дека Македонците и Бугарите се еден народ во две различни држави.

И тоа во време кога Бугарија е на тапет во Стразбур поради непочитување на правата на малцинствата, меѓу кои и на македонското.

Бучковски еден месец пред избори и' зададе катастрофален автогол на Македонија. Споредбата е далеку од соодветна, но човекот што половина мандат го помина во тренерки покажа дека ги разбира само спортот и спортскиот речник. Токму како последица на неговата „успешна и развојна политика“ меѓу две тури фудбал, илјадници македонски државјани извадија бугарски пасоши, не за да одат во Бугарија, туку да збришат што подалеку пред Бучковски да ги „европеизира“ до степен да имаат приходи од едно евро на ден.

Илинденскиот „излет“ на Бучковски е повеќе од опасен. Тој директно ќе придонесе за заладување на засега коректните односи помеѓу двете земји.

И покрај тоа, сите надлежни институции молчат, што не е добро за нас. МАНУ спие, јавноста гледа сеир, историчарите одговараат само ако ги прашате. Во една нормална држава за ваков излет на Бучковски би заседавал Советот за национална безбедност. Но, овде веројатно се' уште мислат дека безбедноста може да се загрози само со оружје.

Со негување ваков ментален код, подобро е следниот премиер да го избереме меѓу препродавачите на пазарот во Илиенци. Полош од овој, нема да биде.

Катерина Блажевска