Re: МВРО-БНД ченгетата... / Политика, Свят / Македония

МЕМОРАНДУМ НА МАКЕДОНЦИТЕ 7јуни1913г.
До владите и до општественото мнение на сојузните балкански држави
Македонците постојано, во текот на вековите востануваа и се бореа за независност и слобода, и со својата упорна борба го помогнаа ослободувањето на Србија, Грција и Бугарија. Кога, по големата ослободителна војна во 1878 година., Македонија одново остана во дотогашната своја неволја, таа со уште поголем самопрегор почна да се бори за својата независност. Само во периодот од 1878 год. до сегашната од илјада судири и борби со Турците, борејќи се за својата „ослободителна" војна, македонските востаници имаа повеќе слобода. Воените успеси што сојузниците ги постигнаа во сегашната кампања се во значителна мерка заслуга и на македонските ополченски и четнички дружини, оформирани од Внатрешната организација и 27-те македонски братства. Повеќе од сто илјади македонски четници и ополченци се бореа рамо до рамо со сојузничките армии. Цела Македонија беше освоена со огромното учество на македонските вооружени сили. При заземањето на многу градови и утврдени места Македонците пројавуваа храброст и самопрегор. Во битките кај Куманово, Црни Врв, Скопје, Велес, Прилеп, Битола, Ресен, Костур, Крџали, Мустенли, Џумаја, Фере, Серес, Солун, Струмица учествуваа македонски ополченски дружини. Кај Булаир, Шар-Кој, Родосто, Кирклисе, Лулебургас, Чаталџа и Одрин не малку благородни македонски синови ги положија своите животи за општото сојузничко дело. Непристапните кресенски и многу други планински пооди во Македонија се наоѓаа, долго пред да ја објават војната сојузниците, во рацете на македонските четници, од каде што тие непрекинато вршеа напади на непријателот и со тоа му ја деморализираа војската. Таквата положба, кога целиот народ како еден човек се бореше заедно со сојузничките војски, за Турската војска создаде вонредно тешки услови и со тоа ја помогна нејзи-ната брза капитулација.
Како најдобар доказ за тоа служи предавањето на единаесетилјадната турска војска на Јавер-паша, која им се предаде единствено и само на македонските ополченци. Со своите акции во спомнатата војна Македонците го потврдија своето природно, општочовечко право на слободно независно постоење и се здобија со цврсти историски аргументи за својата слобода. Но се случи неочекуваната, историска неправда.
Наместо Македонија, прославена од Александар Македонски, осветена од апостол Павле, облагородена од дејноста на светите браќа Кирил и Методиј, обединета од славниот цар Самуил, бранета од храбриот Добромир Стрез, обесмртена од Марко Крале, облеана од крвта на милиони маченици за слобода, наместо Македонија единствена, целокупна, слободна, европската дипломатија, а со неа и вие, наши браќа - сојузници и ослободители, не раскинувате на парчиња и ги газите нашите свети идеали.
Зошто? Затоа ли што, наоѓајќи се под многувековен јарем, ние сепак успеавме да ја зачуваме својата националност и пламен стремеж кон независност? За тоа ли што ние му поверувавме на вашиот повик за заедничка борба за слобода? Целиот свет ни е сведок дека вие, објавувајќи ја војната, свечено ја изјавивте, во манифестите и во прогласите до македонскиот народ, својата некористољубивост, дека вие одите да ослободите а не да поробувате, раскинувајќи го на парчиња живиот народен организам.
Сетете се, браќа Бугари, Срби и Грци, дека вие сте се преродиле за нов живот дури по 14 крвави војни на Русија со Отоманската империја и дека вие, со својот сегашен подвиг, сте и вратиле на својата благородна покровителка само дел од историскиот долг. Сетете се и тргнете по примерот на велика Русија, која ви обезбеди независен живот.
Сетете се дека раскинатата Македонија ќе биде меѓу вас вечно јаболко на раздор. Сетете се дека и во минатите историски времиња гинеле една по друга држави во борбата за Македонија и не продолжувајте го крвавивиот синодик во сегашново време. За подолгото постоење на Балканскиот сојуз и на добрососедските односи на државите што влегуваат во неговиот состав, неопходно е да се отстрани секакво заемно соперништво поради Македонците, како самостојна и рамноправна држава, доброволно да влезат во општиот сојуз. Внатрешните раздори на словенството и со него историски и културно сврзаното единство се поопасни, отколку сплетките на многубројните надворешни непријатели.
Принципот на сојузништво нека биде основа на целиот наш иден културен прогрес. Разделувањето на Македонија ќе создаде за нас нова зависност и јаремот на родниот брат не ќе може да ни ја замени слободата.
Во името на природното право, во името на историјата, во името на практичната целесообразност ние ве молиме, браќа, да го примите на знаење следново:
1. Македонија е населена со еднородно словенско племе, кое има своја историја, свој начин на живеење, своја некогашна државност, свои идеали, па поради тоа, и свое право на самоопределување.
2. Македонија треба да биде, во своите етнографски, географски и културно-историски граници, самостојна држава, со влада која е одговорна пред народното собрание.
3. Македонската држава треба да биде одделна рамноправна единица на Балканскиот сојуз при општи царински граници.
4. Во црковен однос е неопходно во Македонија да се воспостави древната Охридска автокефална црква, која ќе се наоѓа во канонско единство со другите православни цркви: грчката, руската, бугарската, српската, романската и сириско-арапската.
5. За подробно разработување на внатрешно устројство на македонската држава треба во најскоро време под пок-ровителство на државите да се свика народно претставничко тело (национално уставотворно собрание) во градот Солун, избрано по пат на општо гласање.
Браќа сојузници-ослободители! Ние се надеваме дека нашите зборови ќе стигнат до вашите срца и разум и дека вие, по примерот на великодушна Русија, во интерес на вашата иднина, ќе помогнете веднаш да се создаде независна македонска држава и со тоа ќе ги зачувате меѓусебниот мир и слога. Колку поскоро, толку подобро за сите нас. Таквото решение произлегува од оживотворувањето на големата словенско-елинска сојузничка идеја на Балканот, и ова од вас го бараат интересите на културата и правдата на целиот свет.
С. Петербург,
на ден 7 јуни 1913 г.
Потпишале полномошници:
Димитрија Д. Чуповски, Георги А. Георгиев, Д-р Г.К. Кон-етантиновиќ, Наце Д.Димов, Инж. тех. И.Г. Георгов.
Македонски глас, стр. 52-55.

Изявление на председателя на ВМРО

София, 31 май 2006

Красимир Каракачанов: Няма нищо, в моето минало от което да се срамувам

"В сътрудничеството си с българските служби за сигурност 100 % съм работил за националните интереси на България."