Абатот Мавро Орбини во својата книга, наречена „Цaрство на Словените“, /фолио 435/ не само што кажува дека градот Охрид е во Бугарија, но уште дека тој е престолнина на бугарските цареви и дека тие секогаш престојувале во тој град додека Турчинот не им го зеде царството. Тоа е познато на целиот свет и го кажува цела Бугарија.
Истиот автор Мавро Орбини, говорејки за еден архиепископ на Охрид, на име Давид, го нарекува само архиепископ на Бугарија. Тоа се потврдува и од познатиот со своите книжовни работи Теофилакт, кој бил архиепископ на Охрид и се нарекувал сам „Теофилакт архиепископ на Бугарите“. И денес грчкиот архиепископ на споменатиот Охрид уште се нарекува примат на Бугарија и нема ништо општо со Српското царство. Го назначува Цариградскиот им патријарх, а не тој српскиот на Пеќ; и колку е оддалечен споменатиот Охрид може да се види од Ортелус во описот на Грција и исто кај Паоло Форлани Веронезеца во неговата карта со описот на Европа, а и во делата на многу други автори и географски карти. Истото може да се види и во картата на Светата географија за Источен Илирик и исто во картата на римскиот патријарх (папскиот престол).“

Димитар Василев Македонски е автор на: „Буквар за употребение в македонските училишта“, „Скратен православен катихизис“, а во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречие)“, напечатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., пишува:
„П.[Прашање] Кои се оние Бугари, што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово?
Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија?
П. Од кого се покрстени тие?
О. Од Апостол Павле...“

Съдържаниет е скрито
Влезте за да го видите

" I have a dream " - UNITED MACEDONIA

Во „Описот на цартвото Бугарија“ (1640 г.), пишувано на италијански, Петар Богдан Бакшев, кажува:
„Бугарија сега се нарекува сето тоа кое порано се нарекувало Горна Мизија и дел од Долна Мизија, цела Тракија, иако сега околу Галиполското Море се говори грчки јазик, и поголемиот дел од Македонија и цела Морава до Охрид и до границите на Албанија и на Грција и на Србија, а на исток се простира до Црното Море; од север пак Дунав ја дели од Влашко и Молдова, некогаш нарекувана „стара Дакија оттаде Дунав“ и др.
Шизматиците [Превославните] раскажуваат дека царскиот престол прво бил во Охрид, и го потврдуваат тоа со тоа што сега има Охридска патријаршија, а древните луѓе не поставувале патријаршија таму каде немало царски престол. Покасно, кога бил изгонет бугарскиот цар од Охрид, тој се установил во Трново и во тој град завршило неговото царство во времето на Турците. ...Кажуваат дека самото бугарско царство е поголемо отколку цела Србија, Босна, Далмација, Хрватска и Унгарија и има толку градови, области, паланки и села што не може да се избројат. Во нив има милјони души и сите се во власта на ѓаволот, бидејки обврзани во шизмата, а исто и во разни ереси.“